Nie mogłąm się przebić przez pierwszych 30 stron, ale potem poszło gładko i wciągnęłam się w historię całą sobą. Na pewno warto

Nie mogłąm się przebić przez pierwszych 30 stron, ale potem poszło gładko i wciągnęłam się w historię całą sobą. Na pewno warto

Mignęło mi, że wychodzi serial na jej podstawie, więc się zapoznałem. Choć co do zasady lubię historie o tematach tu dotkniętych - walce z rzeczywistością, nie poddawaniem się, własnych światach etc. - tak ta mnie jakoś wymęczyła. Zabrakło brudu lub uroku, w zależności w którą stronę autor by wolał pociągnąć, albo obu, jeśli wydźwięk miałby być niejednoznaczny. Dość męcząca w dodatku.

Ale to oczywiście czysto subiektywnie. ;)

Mignęło mi, że wychodzi serial na jej podstawie, więc się zapoznałem. Choć co do zasady lubię historie o tematach tu dotkniętych - walce z rzeczywistością, nie poddawaniem się, własnych światach etc. - tak ta mnie jakoś wymęczyła. Zabrakło brudu lub uroku, w zależności w którą stronę autor by wolał pociągnąć, albo obu, jeśli wydźwięk miałby być niejednoznaczny. Dość męcząca...

Całkiem dobra.

Całkiem dobra.

Bardzo wciągnęła mnie ta powieść; czytając ją wcale nie odczuwałam, że jest to debiut autorski. Książka przemyślana, bardzo życiowa, budząca wiele emocji, zmuszająca do refleksji, przesiąknięta wielością różnorakich, niekiedy skrajnych uczuć, towarzyszących przez cały czas jej czytania.

Akcja powieści toczy się w roku 1983 w australijskiej Darze – przedmieściu Brisbane, które zamieszkują „polscy i wietnamscy emigranci i uchodźcy ze starych złych czasów (…),pozostawieni samym sobie rozbitkowie, przywożeni tu, by tworzyć australijską biedotę”. To tu mieszka wraz z matką i jej przyjacielem dwunastoletni Eli i jego rok starszy brat Gus, który nie mówi z wyboru. Matka chłopców uzależniona jest od narkotyków, a jej partner Lylee związał się z handlarzami heroiną.

Eli i Gus nie mają łatwego życia, nigdy właściwie nie mogli liczyć na wsparcie dorosłych. Bieda, narkotyki, okrucieństwo, akty przemocy, ciągły strach i niepewność, brak stabilizacji i perspektyw - tak wyglądała od lat ich codzienność, z którą musieli się mierzyć. Od samego początku powieści z całego serca kibicowałam jej bohaterom i to na każdym etapie tej barwnej historii. Bracia są sobie bardzo bliscy, mocno się wspierają, wykazują też ponadprzeciętną inteligencję, ale realizm codzienności zmusił ich do szybkiego dorośnięcia.
W tej wyjątkowej powieści to właśnie dzieci, a nie dorośli, wykazują się większą zaradnością życiową i zdolnością przewidywania, odpowiedzialnością.

Obaj chłopcy, a zwłaszcza Eli, znajdują niezwykłe wsparcie moralne w Slimie, który jest znanym przestępcą recydywistą, o mentalności filozofa, mentora Elego. To właśnie on, który powinien być z założenia "czarnym charakterem", okazuje się głosem rozsądku, życiowym drogowskazem, udowadniając na każdym niemal kroku i ponad wszelką wątpliwość, że każdy człowiek ma w sobie pokłady dobra, tylko trzeba je odszukać, może wskazać.

„Chłopiec pochłania wszechświat” to rewelacyjny, wyjątkowy debiut, literatura wysokich lotów, literacka perełka, która nie powinna nikogo pozostawić obojętnym. Ta historia dwóch wyjątkowych chłopców, dojrzałych jak na swój wiek, wrażliwych, ale też trafnie oceniających otaczający ich świat, jest w pewnym sensie magiczna, choć momentami przygnębiająca czy wręcz brutalna; ale bywa też zabawna, a co najważniejsze przesiąknięta jest nadzieją na lepsze jutro, budząc ogromne emocje i wzruszając do łez. POLECAM!!!

Bardzo wciągnęła mnie ta powieść; czytając ją wcale nie odczuwałam, że jest to debiut autorski. Książka przemyślana, bardzo życiowa, budząca wiele emocji, zmuszająca do refleksji, przesiąknięta wielością różnorakich, niekiedy skrajnych uczuć, towarzyszących przez cały czas jej czytania.

Akcja powieści toczy się w roku 1983 w australijskiej Darze – przedmieściu Brisbane,...

Książka na pewno jest bardzo oryginalna i kreatywna, jednak nie podchodzi w moje gusta. Historia strasznie się ciągnie, czytałam tą książkę bardzo długo, męczyła mnie

Książka na pewno jest bardzo oryginalna i kreatywna, jednak nie podchodzi w moje gusta. Historia strasznie się ciągnie, czytałam tą książkę bardzo długo, męczyła mnie

Niestety nie porwała mnie ta pozycja. Być może jej nie zrozumiałam ;)

Niestety nie porwała mnie ta pozycja. Być może jej nie zrozumiałam ;)

Każdy z nas odbiera książki inaczej, ale ciekawi mnie, czy tylko ja widziałam tą opowieść jako jawa lub sen? Książkę poznamy z perspektywy dwunastoletniego Eliego. To od niego wiemy, że tak naprawdę jedyną osobą na której w ogóle może polegać, to jego rok starszy brat. Nie jest jednak zwyczajny. August nie mówi, ale jest nad wyraz mądry. Niekiedy jego zachowanie było dla mnie wręcz obłąkane, lecz później wychodziły z tego wielkie mądrości. Brat przedstawia go jako wszystkowiedzącego, gdyż zawsze zna odpowiedzi na każde pytanie. To on często ratuje go z opresji i uświadamia w momentach, kiedy czuje się zagubiony. Niby to opowieść Elego, ale wydawało mi się, że główną postacią był tu jego brat. Oczywiście chłopcy mają rodziców, tylko z powodu ich upojenia nie postępują właściwie, mają też kogoś innego. Dość znaczącą postacią będzie tu Slim, czyli mężczyzna z więzienną przeszłością, który będzie mu opowiadał o rzeczach zakazanych. Chłopiec wierzy mu w każde słowo. Będą to nagłe opisy, jakby ktoś przewrócił stronę i odkrywał dalszą część zupełnie innej książki. W tych opowieściach nie byłam pewna, czy chłopiec tak bardzo chłonął jego słowa, że sobie to wyobrażał, czy te sytuacje mu się śniły. Cokolwiek się tu nie wydarzy jest nieprawdopodobne i prawdziwe jednocześnie, tylko bardzo wymyślnie opisane. Kiedy znajdują się w tunelu pod ziemią, aż sama czułam jakbym tam była. Nawet jeśli pakują się w jakieś kłopoty, to autor poprzez nich podkreśla, że nie chcą być źli. Eli chce być dobrym człowiekiem i podejmować dobre decyzje, tylko nie zawsze mu to wychodzi. Jego brat komunikując się z nim mową swojego ciała zawsze okazuje mu wsparcie. Zawsze go chroni, przez co jest w oczach brata najmądrzejszą osobą. Istnieje między nimi magiczna więź, oni sobie bezgranicznie ufają. Wielokrotnie mnie to bardzo wzruszało. To książka napisana z wielką wrażliwością, okraszona pięknym i strojnym stylem poruszająca ważne życiowe tematy. Po niej doznacie pewnego rodzaju przebudzenia. Postać byłego więźnia również była tu potrzebna. Bardzo ją polecam:-)

Każdy z nas odbiera książki inaczej, ale ciekawi mnie, czy tylko ja widziałam tą opowieść jako jawa lub sen? Książkę poznamy z perspektywy dwunastoletniego Eliego. To od niego wiemy, że tak naprawdę jedyną osobą na której w ogóle może polegać, to jego rok starszy brat. Nie jest jednak zwyczajny. August nie mówi, ale jest nad wyraz mądry. Niekiedy jego zachowanie było dla...

Niesamowita powieść z Antypodów. Zabawna i wzruszajaca, a do tego z nietypowym wątkiem świątecznym, który zapamiętam na długo.

Niesamowita powieść z Antypodów. Zabawna i wzruszajaca, a do tego z nietypowym wątkiem świątecznym, który zapamiętam na długo.

Zdanie o tytule, które mówi wiele :)
Samo angielskie swallow (pochłania),bo tytuł brzmi Boy swallows Universe czyli Chłopiec pochłania przekład, jest wieloznaczne. To także uwierzyć (w jakąś wymyśloną historię) albo zaakceptować (ale coś nieprzyjemnego). I tak się w tej historii dzieje, nie tylko z głównym bohaterem, ale także z czytelnikami.
Przekład jest świetny, opowieść czyta się doskonale - ale… daje też czas na chwile zastanowienia, które ta historia od nas zdecydowanie żąda.

Zdanie o tytule, które mówi wiele :)
Samo angielskie swallow (pochłania),bo tytuł brzmi Boy swallows Universe czyli Chłopiec pochłania przekład, jest wieloznaczne. To także uwierzyć (w jakąś wymyśloną historię) albo zaakceptować (ale coś nieprzyjemnego). I tak się w tej historii dzieje, nie tylko z głównym bohaterem, ale także z czytelnikami.
Przekład jest świetny,...

Rewelacyjna!
Świeża, wciągająca i świetnie skonstruowana.
Już dawno nie byłam tak zachwycona czyjąś wyobraźnią.
Gotowy scenariusz na film.
Przypominała mi "Szczygła" (może przez motyw ptaszka),choć zdaje mi się, że niesłusznie umyka wśród tylu pozycji na rynku.
Polecam, jeżeli ktoś chce się zatracić w historii.

Rewelacyjna!
Świeża, wciągająca i świetnie skonstruowana.
Już dawno nie byłam tak zachwycona czyjąś wyobraźnią.
Gotowy scenariusz na film.
Przypominała mi "Szczygła" (może przez motyw ptaszka),choć zdaje mi się, że niesłusznie umyka wśród tylu pozycji na rynku.
Polecam, jeżeli ktoś chce się zatracić w historii.