cytaty z książek autora "Erich Maria Remarque"
Im mniej człowiek wie, tym łatwiej mu żyć. Wiedza daje wolność, ale unieszczęśliwia.

Ciężko jest znaleźć słowa, kiedy człowiek ma naprawdę coś do powiedzenia.

Urodzić się głupcem to nie wstyd. Wstyd tylko głupcem umrzeć.

Pieniądze nie czynią człowieka szczęśliwym, ale niezwykle uspokajają.

- [..] trzeba wierzyć. Wierzyć. Cóż innego nam pozostaje?
- W co?
- W Boga. I w dobro, które tkwi w ludziach.
- Czy pan nigdy nie wątpił?
- Owszem, często. Jakżebym inaczej mógł wierzyć?


Mieliśmy osiemnaście lat i zaczęliśmy miłować świat i istnienie; kazano nam do tego strzelać. Pierwszy granat, który padł, trafił w nasze serca.

Samotność, prawdziwa samotność bez złudzeń, to stan poprzedzający obłęd lub samobójstwo.

Im więcej ludzie nawzajem o sobie wiedzą, tym więcej między nimi nieporozumień. I im bliżej ze sobą żyją, tym bardziej są sobie obcy.

...Wszystko, co można dostać za pieniądze, jest tanie.

Grunt nie przywiązywać się do niczego. Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.

W życiu zwycięża tylko głupi: mądry widzi przed sobą zbyt wiele trudności i traci pewność siebie, zanim zacznie coś działać

Nikt nie wydaje się bardziej obcy niż ktoś, kogo się kiedyś kochało

Wyglądasz jak wszystkie pragnienia mężczyzny i jedno więcej, o którym nie wiedział...

Bez miłości człowiek jest martwą istotą na urlopie, świstkiem papieru, na którym zapisano kilka dat i przypadkowe nazwisko, równie dobrze może nie żyć…

Nie pytaj o konsekwencje, gdy chcesz coś zrobić, bo nigdy tego nie dostaniesz.

Wypowiedzenie wojny powinno być czymś w rodzaju ludowego pikniku, z biletami wstępu i muzyką, podobnie jak walki byków. Potem na arenę powinni wyjść, ubrani w kąpielówki i uzbrojeni w kije, ministrowie oraz generałowie obu krajów i nacierać na siebie. Kto zostałby na placu, tego kraj by zwyciężył. Było by to bardziej proste i lepsze od tego tutaj, gdzie walczą ze sobą niewłaściwi ludzie.

Miłości nie wolno kalać przyjaźnią. Koniec to koniec

Człowiek jest wielki w swych postanowieniach, ale słaby w ich wykonaniu.

-Nie lubi pan mówić o sobie, co?
-Ja nawet myśleć o sobie nie lubię.

Niczego nie można naprawić. Inaczej bylibyśmy wszyscy świętymi. W zamiarach życia nie leży nasza doskonałość. Miejsce doskonałości jest w muzeum

Byle nie wyrzekać się wolności. Jest ona cenniejsza aniżeli miłość.

Biednym jest się dopiero wtedy, kiedy już się niczego więcej nie chce.

Miłość to nie staw, w którym można zawsze znaleźć swoje odbicie. Miłość ma przypływy i odpływy. Ma też swoje rozbite okręty, zatopione miasta, ośmiornice, burze i skrzynie złota i pereł. Ale perły leżą głęboko

Nigdy, ale to nigdy, po trzykroć nigdy nie ośmieszysz się w oczach kobiety, jeżeli będziesz coś robił dla niej.

Jesteśmy opuszczeni, jak dzieci i doświadczeni, jak ludzie starzy, jesteśmy zajadli i brutalni i smutni i powierzchowni – myślę, że jesteśmy zgubieni.

Czego nie można dostać, wydaje się zawsze lepsze niż to, co się ma. Na tym polega romantyka i idiotyzm ludzkiego życia.

Pola zryte lejami wewnątrz nas i zewnątrz.

Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.

Nie ma nic groźniejszego niż kobieta, która wszystko lubi. Jak sprawić, żeby lubiła tylko jednego?
