Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasem lepiej zaakceptować ból i smutek niż z nimi walczyć.

Miłość to dar, nie kara. Bywa trudna, ale tylko głupcy rezygnują z niej, gdy pojawią się problemy.

Życie pełne jest najróżniejszych dni. Zwyczajnych i niezwykłych, dobrych i złych, wesołych i tych kompletnie do bani. Wszystkie przeplatają się ze sobą według nieznanego nikomu schematu. Jeśli czegoś nauczyłem się w życiu, to właśnie tego, że nie warto zawsze zachowywać się tak, jak przystoi. Jeśli jesteś smutna czy zraniona, płacz, jeśli wściekła, krzycz i wal pięściami, w co popadnie, gdy zaś twoje serce wypełnia radość, śmiej się w głos, nie bacząc na to, co pomyślą inni. Rób to, co jest zgodne z twoim sumieniem, a nie oczekiwaniami innych. będą ci wmawiać, że okazywanie uczuć jest słabością. Ja twierdzę, że to brednie. Trzeba mieć jaja, by stanąć przed tłumem i pokazać, co ci leży na sercu. Nie uśmiechaj się, jeśli nie masz na to ochoty. Życie dało ci nieźle po dupie, masz prawo nie mieć humoru.

Skoro rozum jasno widział brak jakichkolwiek szans na wspólną przyszłość, dlaczego serce tak uparcie czepiało się nadziei?

-Miłość jest do dupy.-Kate spojrzała na mnie z wymuszonym uśmiechem.- Jeśli ktoś kiedyś wymyśli na nią lekarstwo, to z przyjemnością będę pełniła rolę królika doświadczalnego.

-Czasem musimy przyjąć wszystko takim, jakie jest i po prostu iść dalej. Początkowo będziemy kuleć, potykać się o własne nogi. Z czasem jednak przypomnimy sobie, jak to jest biegać.

-Co za idiota wymyślił, by trzeba było wyciskać arbuza przez dziurkę wielkości mandarynki?-jęknęłam.
-Niezłe porównanie -zachichotała Kaylen.- Od razu naszedł mnie apetyt na sałatkę owocową.

Molly przez chwilę stała w miejscu, patrząc z powagą na Conora. Musiała ułożyć sobie w głowie to, co właśnie usłyszała.

- Więc jesteś moim bratem? - szepnęła. -Conor skinął głową - Super! - Zobaczyłam zaskoczenie na jego twarzy gdy dziewczynka z uśmiechem rzuciła mu się na szyję. Dla dzieci wszystko było proste.

Czułam się jak układanka, w której brakowało zbyt wielu elementów. Z każdym dniem, z każdą nową decyzją traciłam kolejny, cenny dla mnie kawałek.