Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To, że Rosjanie są potęgą w dziedzinie fantasy, wiadomo od dawna. Ale trudno o większą deklarację siły niż ,,Mroczny bies". To zbiór świetnych, klimatycznych i oryginalnych opowiadań, z których tylko trzy nie prezentują wybitnego poziomu, chociaż przeczytałem je z dużą przyjemnością.Jeżeli miałbym podać jakieś wady, to głównie to, że bardzo się one różnią, i po lekturze każdego należy się przygotować na solidną zmianę klimatu. Największym atutem zbioru są trzy opowiadania o mnichu Hieronimie van Speer, tytułowym Mrocznym Biesie, które rozgrywają się w XVI wiecznych Niemczech. Czas głodu, wojen, działalności band raubritterów i polowania na czarownice nadają się tylko do jednego rodzaju historii. I tak właśnie jest - trzy opowiadania poświęcone Mrocznemu Biesowi mają niezwykle sugestywny, ciężki klimat. Taki jest również główny bohater, który jest jedną z najbardziej tajemniczych osób jakie kiedykolwiek spotkałem na kartach książki. Skromny, pogodzony z losem mnich, gorliwie oddający się walce z Szatanem i jego sługami, daleko odbiega od kanonu duchownego i pewnie nie ma przekazania którego już nie łamał. Mimo to, pobożności i miłości bliźniego mu nie brakuje, a metody jaki próbuje zbawić dusze grupki oderwanych od szubienic knechtów, sprawiają, że jest chyba najdziwniejszą osobą w tym pogrążonym w szaleństwie świecie. Jeżeli coś mi się nie podobało w jego historii, to zakończenie - przyszło nagle, wręcz gwałtownie i pozostawiło mnie oszołomionego i zakłopotanego. Mam jednak nadzieję, że kiedyś poznam dalsze losy tajemniczego mnicha. Pozostałe opowiadania są utrzymane w znacznie lżejszym klimacie. Zwłaszcza podczas lektury pomysłów maga-alkoholika Jerfema Niechoroszewa wprost ryczałem ze śmiechu. Chyba tylko opowiadanie o cyberpunkowym Wiedźminie nie przypadło mi (tradycyjnie) do gustu. Ostatnie opowiadanie to tylko ciekawostka - ale jest tak krótkie, że nie wywiera większego wpływu na zdecydowanie pozytywną ocenę zbioru.