Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać1
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński16
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Senri Sonoyama
2
7,3/10
Pisze książki: publicystyka literacka, eseje, językoznawstwo, nauka o literaturze
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,3/10średnia ocena książek autora
4 przeczytało książki autora
5 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Poetyka i pragmatyka pieśni waka w dworskiej komunikacji literackiej okresu Heian (794-1185)
Senri Sonoyama
7,3 z 3 ocen
7 czytelników 1 opinia
2019
Najnowsze opinie o książkach autora
Poetyka i pragmatyka pieśni waka w dworskiej komunikacji literackiej okresu Heian (794-1185) Senri Sonoyama
7,3
Mam straszną słabość do epoki Heian, więc sięgnęłam wreszcie po "Poetykę i pragmatykę...", od dawna dojrzewającą na półce i tak, w pewnym sensie jest to lektura wymagająca - na plażę raczej się nie nada.
Jasne, jest tu kilka stron wstępu, kreślącego charakterystykę kultury epoki Heian i tego, jakie miejsce miała w niej poezja, ale tylko po to, żeby przejść do dość problematycznej kwestii: jak dostosować zapis chińskich ideogramów do wymogów języka japońskiego? Analiza tego procesu zajmuje niemal 1/3 objętości tego tomu, a chociaż nie wątpię, że jest to zjawisko pasjonujące, to miejscami wciąż wymagało ode mnie sporego skupienia.
Druga część to z kolei analiza środków poetyckich, stosowanych w pierwszej antologii cesarskiej - Kokin wakashu. Tu jest już znacznie ciekawiej, zwłaszcza dla tych, którzy lubią pieśni waka. Tu już łatwiej u rumieńce, bo autorka pięknie analizuje nie tylko istniejące przekłady literackie, ale również opisuje to, co w przekładzie już się nie zmieściło, ale co czytelnik japoński może wychwycić.
Na koniec autorka sprawdza jeszcze, co myśleli i jak odbierali poezję waka ówcześni Japończycy: jak ją czytali, odbierali, oceniali i jak czynili ją emblematycznym elementem kultury Heian.
Opracowanie wymagające, bardziej dla pasjonatów, ale jeśli macie chociaż cień zainteresowania Japonią między IX a XI wiekiem - warto.