Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Śledzimy losy Williama Waltersa, który dorastał w rodzinie przygniecionej żałobą, w której nie okazywano sobie uczuć, a najczęściej w ogóle nie rozmawiano i schodzono sobie z drogi. W takich okolicznościach główny bohater odnalazł swoją pasję - koszykówkę. I na przekór wszystkiemu znalazł w niej zrozumienie, swojego rodzaju akceptację i sens. Wyrósł jednak na dość niepewnego swoich decyzji mężczyznę, który odcinając się od swoich pragnień, emocji, podąża za wyznaczoną mu przez innych ścieżką życia. Część wydarzeń dzieje się dla Williama zbyt szybko, wbrew niemu, w końcu dogania go też wszechogarniająca pustka.

Z drugiej strony bacznie przyglądamy się rodzinie Padavano, w którą wżenia się William. Cztery siostry, każda zupełnie inna, powiązane więzami tak silnymi, relacjami tak bliskimi i zażyłymi, że wydają się nieodłączne. Silne, wewnętrznie piękne, dzikie i niezrównane. Można pokusić się o stwierdzenie, że siostry Padavano to taka uwspółcześniona wersja “Małych kobietek” (do których nawiązują nawet same bohaterki), osadzona w realiach Chicago.

Towarzyszymy bohaterom przez blisko trzydzieści lat, obserwując ich decyzje, czasem niezrozumiałe wybory, by w konsekwencji dojrzeć i ocenić ich efekty.

Książka zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie. Wywołała wiele emocji, doprowadziła nawet w pewnym momencie do łez. Złamała serce, ale wielokrotnie dawała też nadzieję. Historia snuta przez Napolitano jest przepełniona wszelakimi wrażeniami - smutkiem, radością, bliskością, tęsknotą za miłością, za zrozumieniem, odtrąceniem, rozłąką, wielkimi ambicjami, zawiedzionymi oczekiwaniami, zacietrzewieniem i utknięciem w swoim rozczarowaniu.

“Witaj piękna” może nie zostanie moim ulubieńcem życia, nie trafi też do każdego czytelnika, ale jest to książka bardzo dobra i na pewno chcę do niej wrócić za kilka lat. Wyszukałam też informacje o innej książce tej autorki - “Drogi Edwardzie”, z którą również planuję się zapoznać.

IG @delikatnienia
https://www.instagram.com/p/C2pqHUINEpw/

Śledzimy losy Williama Waltersa, który dorastał w rodzinie przygniecionej żałobą, w której nie okazywano sobie uczuć, a najczęściej w ogóle nie rozmawiano i schodzono sobie z drogi. W takich okolicznościach główny bohater odnalazł swoją pasję - koszykówkę. I na przekór wszystkiemu znalazł w niej zrozumienie, swojego rodzaju akceptację i sens. Wyrósł jednak na dość...

Wallace Price niespodziewanie umiera. Żył pracą i tylko pracą, nie skupiając się na niczym i nikim innym, nie budując relacji. Zupełnie nie zauważył, jak wiele uwagi poświęcił rzeczom, które tak naprawdę zupełnie nie miały znaczenia. Zafiksował się na tym do tego stopnia, że pozwolił, by całe życie przeminęło mu w bezsensownym pędzie. Aż umarł i było już za późno by cokolwiek zmienić…

Na pogrzebie prawnika prócz nielicznych żałobników pojawia się Mei - żniwiarz, która prowadzi Wallace’a do niezwykłej herbaciarni, w której poznajemy wspaniałe postaci - przewoźnika Hugo, dziadka Nelsona oraz wiernego, aczkolwiek nieżyjącego towarzysza Apollo. I tu zaczyna się cała historia przemiany.

Jest to wyjątkowa, pełna nadziei książka, uznająca wartość życia i przeżywanych chwil, która będzie w stanie wywołać na zmianę uśmiech i wzruszenie. Wydaje się współczesną wersją Opowieści wigilijnej. Żywię nadzieję, że życie pozagrobowe choć trochę będzie przypominało to, które zostało tu opisane. No i że wszyscy zostaniemy potraktowani z mieszaniną miłości, wyrozumiałości i zrozumienia.

Po przeczytaniu “Domu nad błękitnym morzem” spodziewałam się czegoś więcej. Fabuła i postaci były interesujące, aczkolwiek moje oczekiwania tym razem były wyższe i nie zostały do końca spełnione. Muszę niestety przyznać, że Wallace z początku i z końca książki to zupełnie inna osoba, trochę zabrakło jak dla mnie rozwoju bohatera i tej pogłębionej metamorfozy pomiędzy. Książka była dość wolna i, choć mnie osobiście to nie przeszkadzało, bo lubię przytulność tej historii, to niektórym może to nie przypaść do gustu. I liked it, but I didn't love it. Każdy będzie miał inne podejście i reakcję na tę historię, więc spróbuj, jeśli wydaje Ci się interesująca.

IG @delikatnienia
https://www.instagram.com/p/Ct__ywro5MI/

Wallace Price niespodziewanie umiera. Żył pracą i tylko pracą, nie skupiając się na niczym i nikim innym, nie budując relacji. Zupełnie nie zauważył, jak wiele uwagi poświęcił rzeczom, które tak naprawdę zupełnie nie miały znaczenia. Zafiksował się na tym do tego stopnia, że pozwolił, by całe życie przeminęło mu w bezsensownym pędzie. Aż umarł i było już za późno by...

Piper Bellinger, po wywołaniu skandalu i trafieniu do więzienia, zostaje wysłana przez ojczyma do małego nadoceanicznego miasteczka Westport, by nauczyć się odpowiedzialności i samodzielności. Na miejscu poznaje kapitana statku Brendana Taggarta. Pierwsze spotkanie tej dwójki nie przebiega w przyjaznej atmosferze, kolejne podobnie i nagle w bardzo szybkim tempie rozwija się romantyczna relacja.

Niestety główne postaci nie są dobrze opisane. Z łatwością można scharakteryzować je przez pryzmat miłości do luksusu, social mediów, oceanu i połowów - w zasadzie tyle. Piper pomimo dwudziestu ośmiu lat nie ma żadnych praktycznych umiejętności życiowych, nigdy nie musiała nic robić i jest bardzo irytująca. Samemu romansowi też wiele zabrakło, już pomijając samo insta-love, to relacja naszej głównej pary po prostu do mnie nie trafiła.

Kompletnie nie rozumiem zachwytów nad tą książką, które miały miejsce na zagranicznych bookmediach jakiś czas temu. Czuję się wręcz oszukana. Jestem pewna, że gdyby to nie była książka, o której zobowiązałam się napisać, przerwałabym czytanie po pierwszej scenie zbliżenia. Pomiędzy cringowymi scenami i kolejnymi przewracaniami oczyma, jedynym pozytywnym aspektem tej książki była siostrzana relacja Piper i Hannah. Hannah to moja ulubiona bohaterka tej książki - cicha, opiekuńcza i totalnie zakręcona na punkcie muzyki! Jednak to zbyt mało, żeby uratować tę historię przed trafieniem do kategorii “najgorszych w tym roku”.

IG @delikatnienia
https://www.instagram.com/p/Cs6adA1NTpl/

Piper Bellinger, po wywołaniu skandalu i trafieniu do więzienia, zostaje wysłana przez ojczyma do małego nadoceanicznego miasteczka Westport, by nauczyć się odpowiedzialności i samodzielności. Na miejscu poznaje kapitana statku Brendana Taggarta. Pierwsze spotkanie tej dwójki nie przebiega w przyjaznej atmosferze, kolejne podobnie i nagle w bardzo szybkim tempie rozwija się...