Krąg Biblijny

Dlaczego tak późno ją przeczytałam!
Autor, zakorzeniony w świecie pojęć i wartości żydowskich, z lekkością stylu interpretuje postacie i wydarzenia Starego Testamentu. Pokazuje jak można żyć Pismem Świętym na co dzień. Odkrywa też drogę swoich poszukiwań Prawdy.

Dlaczego tak późno ją przeczytałam!
Autor, zakorzeniony w świecie pojęć i wartości żydowskich, z lekkością stylu interpretuje postacie i wydarzenia Starego Testamentu. Pokazuje jak można żyć Pismem Świętym na co dzień. Odkrywa też drogę swoich poszukiwań Prawdy.

Miał sześć lat, kiedy naukę czytania rozpoczynał od pierwszych słów z Księgi Rodzaju. Wychowywał się w rodzinie żydowskiej, a w czasie II wojny światowej, będąc w Ziemi Świętej, odnalazł swoją drogę do Chrystusa. Niedługo po wojnie został ochrzczony.

Roman Brandstaetter i jego "Krąg biblijny" towarzyszył mi przez ostatnie wiosenne tygodnie. Odkrywał w nim przede mną stopniowo swoją, bardzo osobistą, jeśli nie intymną, relację z Biblią. Przekonywał, że można Biblią żyć, można Nią swoje życie uświęcać i jak jałową ziemię ożywiać. Bo "całe Pismo święte jest życiorysem własnym Boga" i niezgłębionym źródłem wiedzy o człowieku.

"I mój przyjaciel odkrył w Piśmie świętym swój własny życiorys.
- Wiesz - powiedział raz do mnie - czytanie Biblii jest rzeczą bardzo łatwą. Trzeba ją tylko sobą wypełnić, a wtedy wszystko stanie się w niej jasne".

Jednak wbrew tym słowom to przecież zadanie bardzo trudne. Ile razy zdarzało mi się zniechęcać, niecierpliwić i stwierdzać, że to nie dla mnie? Ile razy moja Biblia "lamentowała": "Więc po co kupiłeś mnie, człowieku? Po co zapłaciłeś za mnie trzysta złotych, po co dźwigałeś mnie w teczce przez miasto i po co przyniosłem mnie do domu?"

I mimo że moja Biblia jest dość mocno sfatygowana i podkreślona, ciągle mam poczucie, że czytam ją za mało, za krótko i zbyt powierzchownie. A dziadek Brandstaettera powiedział do niego tuż przed śmiercią:

"Będziesz Biblię nieustannie czytał. Będziesz ją kochał więcej niż rodziców. Nigdy się z nią nie rozstaniesz. A gdy się zestarzejesz, dojedziesz do przekonania, że wszystkie książki, jakie przeczytałeś w życiu, są tylko nieudolnym komentarzem do tej jednej Księgi".

Ten, "który w Biblii mieszkał", przekonuje, żeby czytać ją "według własnych możliwości i na swój własny sposób". Delikatnie zachęca i motywuje, odwołując się do własnych życiowych doświadczeń. Daje konkretne wskazówki. Udowadnia, że to lektura zadana każdemu, kto chce przylgnąć do Boga, zrozumieć siebie i czasy, w których żyje. Dlatego napisał:

"Wszystko jest w Tobie,
Cokolwiek przeżyłem.

Wszystko jest w Tobie,
Cokolwiek kochałem.

Wszystko".

Jeśli któreś z zacytowanych fragmentów do Was trafiły, polecam Wam z serca lekturę całego "Kręgu biblijnego"!
Ta książka skraca dystans między człowiekiem a Biblią!

Miał sześć lat, kiedy naukę czytania rozpoczynał od pierwszych słów z Księgi Rodzaju. Wychowywał się w rodzinie żydowskiej, a w czasie II wojny światowej, będąc w Ziemi Świętej, odnalazł swoją drogę do Chrystusa. Niedługo po wojnie został ochrzczony.

Roman Brandstaetter i jego "Krąg biblijny" towarzyszył mi przez ostatnie wiosenne tygodnie. Odkrywał w nim przede mną...

Zachwycił mnie „Jezus z Nazaretu”, więc lektura „Kręgu biblijnego” była naturalną tego zachwytu konsekwencją. Autor przedstawia swoją drogę do chrześcijaństwa i przyczyny fascynacji jakie wywołuje w nim lektura Słowa Bożego.

Opowieść nie ma linearnej, przyczynowo-skutkowej formy. To raczej zbiór esejów, a może właściwiej byłoby napisać midraszy, bo podobnie, jak w „Jezusie z Nazaretu”, tak i tutaj najbardziej przejmujące i odkrywcze dla mnie jest spojrzenie na jedność Starego i Nowego Testamentu z perspektywy osoby zanurzonej w tradycji żydowskiej, obyczajach, rytuałach, zamiłowaniu do numerologii, specyficznym stosunku do czasu i przestrzeni. Tradycyjnie lektura Brandstaettera daje również wielką przyjemność estetyczną. Piękna, precyzyjna i poruszająca polszczyzna.

Zachwycił mnie „Jezus z Nazaretu”, więc lektura „Kręgu biblijnego” była naturalną tego zachwytu konsekwencją. Autor przedstawia swoją drogę do chrześcijaństwa i przyczyny fascynacji jakie wywołuje w nim lektura Słowa Bożego.

Opowieść nie ma linearnej, przyczynowo-skutkowej formy. To raczej zbiór esejów, a może właściwiej byłoby napisać midraszy, bo podobnie, jak w...

Piękna opowieść o ukochaniu Biblii, wyrażona w różnych formach. Poprzez świadectwo życia, troski i obrony Biblii (np. wobec sowieckiego pogranicznika), Poprzez poezję wyrażającą emocje powiązane z Biblią (Biblio, ojczyzno moja). Poprzez wnikliwe studia nad tekstem Biblii, szukając powiązań pomiędzy różnymi częściami Biblii, próbując wniknąć w zwyczaje i kulturę tamtych czasów i ziem, aby odkryć ten pierwotny, unikalny przekaz (np. trzeci jeździec Apokalipsy czy nie-używanie tytułu „mesjasz” przez Jezusa). Czy poprzez piękne parafrazy (midrasze?) na tematy biblijne (opowieść o Izaaku i Jakubie, historia Jonasza).

Piękna opowieść o ukochaniu Biblii, wyrażona w różnych formach. Poprzez świadectwo życia, troski i obrony Biblii (np. wobec sowieckiego pogranicznika), Poprzez poezję wyrażającą emocje powiązane z Biblią (Biblio, ojczyzno moja). Poprzez wnikliwe studia nad tekstem Biblii, szukając powiązań pomiędzy różnymi częściami Biblii, próbując wniknąć w zwyczaje i kulturę tamtych...

Świetna książka z błyskotliwymi uwagami. Niesamowicie wciągająca. Mnie zachęciła, by bardziej się wgłębić w czytanie Starego Testamentu. Szczególnie do mnie przemówiły rozdziały dotyczące niektórych bohaterów ST, autor świetnie ukazał uczucia i myśli, które mogły im towarzyszyć - co sprawiło, że wręcz nie byłam w stanie się oprzeć sięgnięciu po Pismo i przeczytaniu oryginalnych Księg samodzielnie. Czyli ogólny cel tej książki został w moim przypadku spełniony, a przy okazji bardzo przyjemnie zapełnił mi czas, bo książka napisana w bardzo przystępny sposób, piękną polszczyzną (w końcu autor uczył się polskiego na Piśmie Świętym!).

Świetna książka z błyskotliwymi uwagami. Niesamowicie wciągająca. Mnie zachęciła, by bardziej się wgłębić w czytanie Starego Testamentu. Szczególnie do mnie przemówiły rozdziały dotyczące niektórych bohaterów ST, autor świetnie ukazał uczucia i myśli, które mogły im towarzyszyć - co sprawiło, że wręcz nie byłam w stanie się oprzeć sięgnięciu po Pismo i przeczytaniu...

Romana Brandstaettera darzę szacunkiem. Kocham jego "Jezusa z Nazaretu" i poezję. Niniejsza pozycja w mojej duchowości odgrywa zacną rolę. Choć autor już nie żyje to jego słowa rezonują we mnie i tak jak on chciałabym zamieszkać w Biblii. Ta Ojczyzna karmi mnie codziennie Swoim Słowem!

Romana Brandstaettera darzę szacunkiem. Kocham jego "Jezusa z Nazaretu" i poezję. Niniejsza pozycja w mojej duchowości odgrywa zacną rolę. Choć autor już nie żyje to jego słowa rezonują we mnie i tak jak on chciałabym zamieszkać w Biblii. Ta Ojczyzna karmi mnie codziennie Swoim Słowem!

Arcydzieło! Piękna polszczyzna, wspaniale przedstawione przemyślenia, spostrzeżenia i doznania Autora. Warto czytać powolutku, by nic nie uronić z atmosfery, jaka towarzyszyła powstawaniu głębokich i trafnych doświadczeń obecności i działalności Boga w życiu Pana Romana.

Arcydzieło! Piękna polszczyzna, wspaniale przedstawione przemyślenia, spostrzeżenia i doznania Autora. Warto czytać powolutku, by nic nie uronić z atmosfery, jaka towarzyszyła powstawaniu głębokich i trafnych doświadczeń obecności i działalności Boga w życiu Pana Romana.

Książka mocno teologiczna ale bardzo dobra dla miłośników Biblii

Książka mocno teologiczna ale bardzo dobra dla miłośników Biblii

Mała-Wielka książka... Warto czytać powoli, małymi fragmentami, ze skupieniem, tę historię niezwykłej "przyjaźni" człowieka i Księgi nad księgami. Nie potrafię wyobrazić sobie człowieka, którego by nic podczas takiej lektury nie poruszyło.. Brandstaetter, opowiadając o swoim dziadku, ojcu, przyjaciołach, wydarzeniach z życia, nieustannie odnosi je do historii biblijnych. Jednocześnie Biblię wyjaśnia poprzez historię historię swoją i ludzi wokół niego. Efekt tego symetrycznego spojrzenia jest zdumiewający. Namacalny przykład tego jak "żywe jest Słowo Boże".

Mała-Wielka książka... Warto czytać powoli, małymi fragmentami, ze skupieniem, tę historię niezwykłej "przyjaźni" człowieka i Księgi nad księgami. Nie potrafię wyobrazić sobie człowieka, którego by nic podczas takiej lektury nie poruszyło.. Brandstaetter, opowiadając o swoim dziadku, ojcu, przyjaciołach, wydarzeniach z życia, nieustannie odnosi je do historii biblijnych....

Zdecydowanie polecam.Ciekawe wskazówki dotyczące czytania Biblii,a także osobiste przeżycia autora z czytania Słowa.

Zdecydowanie polecam.Ciekawe wskazówki dotyczące czytania Biblii,a także osobiste przeżycia autora z czytania Słowa.