Ciekawe historie z odniesienami do innych sławnych himalaistów. Niestety brak tej książce koncepcji i spójności powoduje, że ciężko ułożyć sobie chronologię zdarzeń i zrozumieć wizję autora. Jeśli kogoś interesuje historia himalaizmu - lektura obowiązkowa. Jeśli ktoś zaczyna lub chce się wkręcić w temat lepiej od tej książki nie startować.

Ciekawe historie z odniesienami do innych sławnych himalaistów. Niestety brak tej książce koncepcji i spójności powoduje, że ciężko ułożyć sobie chronologię zdarzeń i zrozumieć wizję autora. Jeśli kogoś interesuje historia himalaizmu - lektura obowiązkowa. Jeśli ktoś zaczyna lub chce się wkręcić w temat lepiej od tej książki nie startować.

To samo co "Jeden dzień z życia" plus trochę więcej o wyprawach i ich przebiegu, oraz dużo zdjęć. Lekko i przyjemnie się czyta.

To samo co "Jeden dzień z życia" plus trochę więcej o wyprawach i ich przebiegu, oraz dużo zdjęć. Lekko i przyjemnie się czyta.

Bardzo, bardzo chaotyczna, na siłę i nieprzemyślana. Nic nowego ani ciekawego nie wnosi.

Bardzo, bardzo chaotyczna, na siłę i nieprzemyślana. Nic nowego ani ciekawego nie wnosi.

Książka Pana Krzysztofa nie wnosi nic nowego do gatunku literatury "wysokogórskiej". "Solo" to prosty zapis przejść bez szczegółowości (prawdopodobnie spowodowane jest to czasem który upłynął od zdarzeń) i emocji. Liczyłem, że będzie można lepiej poczuć samotność i trudy tych wspinaczek... lekką namiastkę otrzymujemy w drugiej części książki.
Książka dla fanów i historyków polskiego alpinizmu.
Pozycja bardzo ładnie wydana z wieloma ciekawymi i dobrymi zdjęciami.

Książka Pana Krzysztofa nie wnosi nic nowego do gatunku literatury "wysokogórskiej". "Solo" to prosty zapis przejść bez szczegółowości (prawdopodobnie spowodowane jest to czasem który upłynął od zdarzeń) i emocji. Liczyłem, że będzie można lepiej poczuć samotność i trudy tych wspinaczek... lekką namiastkę otrzymujemy w drugiej części książki.
Książka dla fanów i historyków...

Lubię książki o górach, dlatego aż 6 gwiazdek, ale ta akurat nie była taka najlepsza. Przesłuchałam ją w trakcie spacerów, bo inaczej byłaby nudna.

Lubię książki o górach, dlatego aż 6 gwiazdek, ale ta akurat nie była taka najlepsza. Przesłuchałam ją w trakcie spacerów, bo inaczej byłaby nudna.

Chaotyczny układ, siermiężny język, brak jakiejś myśli przewodniej... Czy Wielicki nie mógł zatrudnić jakiegoś redaktora, żeby pomógł mu ułożyć i wygładzić tą książkę?!
Co chwilę skok kilkanaście lat w przód albo w tył, proste zdania albo równoważniki zdań, jakby przepisane żywcem ze starego pamiętnika, jakieś chaotyczne zdania, opisane na tylnej okładce jako "okraszone subtelnie podanymi refleksjami autora-bohatera o kondycji człowieka".
Mimo całego zamiłowania do literatury górskie nie dotarłem nawet do 1/3.

Chaotyczny układ, siermiężny język, brak jakiejś myśli przewodniej... Czy Wielicki nie mógł zatrudnić jakiegoś redaktora, żeby pomógł mu ułożyć i wygładzić tą książkę?!
Co chwilę skok kilkanaście lat w przód albo w tył, proste zdania albo równoważniki zdań, jakby przepisane żywcem ze starego pamiętnika, jakieś chaotyczne zdania, opisane na tylnej okładce jako "okraszone...

Fajna książka ,szybko się czyta ,opowieści o górach z własnego punktu widzenia, trudy i przyjemności wspinaczki skondensowane na krótkim formacie.

Fajna książka ,szybko się czyta ,opowieści o górach z własnego punktu widzenia, trudy i przyjemności wspinaczki skondensowane na krótkim formacie.

Niestety z przykrością stwierdzam, że książka wydana tylko i wyłącznie dla pieniędzy. Bardzo krótka - na góra 2.5h czytania. Mało merytorycznych opisów wejść, za to wielokrotnie powtarzana historia Mackiewicza i Revol, tak aby dotrzeć do młodszych fanów alpinizmu. Nic nie ujmując z dokonań p. Wielickiego, powtarzają i potwierdzają się głosy, które usłyszałem ze środowiska że p. Krzysztof jest zapatrzony w siebie, potwierdza to ta książka, którą ratują zdjęcia. Byłby to wspaniały album, za to 3 gwiazdki więcej.

Niestety z przykrością stwierdzam, że książka wydana tylko i wyłącznie dla pieniędzy. Bardzo krótka - na góra 2.5h czytania. Mało merytorycznych opisów wejść, za to wielokrotnie powtarzana historia Mackiewicza i Revol, tak aby dotrzeć do młodszych fanów alpinizmu. Nic nie ujmując z dokonań p. Wielickiego, powtarzają i potwierdzają się głosy, które usłyszałem ze środowiska...

”Nanga Parbat i K2 budziły i wciąż budzą mój najwyższy respekt”.

Nanga Parbat / Himalaje / 8126 m n.p.m. / 1 września 1996 / „Moje dzieci wstały, ubrały się i zaczynają nowy rok szkolny, a ja kończę swoją wysokogórską edukację, Nanga Parbat to mój ostatni szczyt ośmiotysięczny w Koronie Himalajów i Karakorum, zastygam na chwilę ogarnięty pustką, jestem tu sam.”

Rozważania o wytrwałości, rozsądku, odwadze, umiejętnościach i szczęściu.

Krzysztof Wielicki, jeden z najwybitniejszych himalaistów na świcie, jako piąty człowiek na Ziemi, zdobył Koronę Himalajów i Karakorum. Podczas wyprawy na Nanga Parbat wraca wspomnieniami do wcześniejszych wejść na ośmiotysięczniki / pięć z czternastu zdobył solo. „Czuję się dobrym himalaistą, bo dożyłem emerytury.”

O porażkach myśli w kategoriach nowych doświadczeń, ważnych lekcjach refleksji i pokory, niedogodności towarzyszące każdej wyprawie traktuje ze spokojem, przyznaje, że podróże wciągają, wspinaczka uzależnia, krajobrazy zostają. „Wokół seledynowe, gładkie ścianki lodu, jak w bajkach o królowej śniegu, ładnie i ponuro zarazem”.

”Nanga Parbat i K2 budziły i wciąż budzą mój najwyższy respekt”.

Nanga Parbat / Himalaje / 8126 m n.p.m. / 1 września 1996 / „Moje dzieci wstały, ubrały się i zaczynają nowy rok szkolny, a ja kończę swoją wysokogórską edukację, Nanga Parbat to mój ostatni szczyt ośmiotysięczny w Koronie Himalajów i Karakorum, zastygam na chwilę ogarnięty pustką, jestem tu sam.”

Rozważania...

Nie jest to być może wysublimowane dzieło literackie bo ma zaledwie 240 stron z czego przynajmniej połowa to świetne zdjęcia ale dobrze i szybko się tą książkę czyta. Krótkie treści opowieści o samotnych wyprawach piątego zdobywcy korony Himalajów i Karakorum. Dobra na przerywnik.

Nie jest to być może wysublimowane dzieło literackie bo ma zaledwie 240 stron z czego przynajmniej połowa to świetne zdjęcia ale dobrze i szybko się tą książkę czyta. Krótkie treści opowieści o samotnych wyprawach piątego zdobywcy korony Himalajów i Karakorum. Dobra na przerywnik.