Medytacja to element osobistej, wewnętrznej praktyki, zawarty w programie wszystkich wielkich religii i różnych szkół duchowych. Istnieją medytacje oparte na słowie, na obrazie, na kolorach, świetle czy dźwięku. Osobie, która dopiero zaczyna się tym interesować, trudno jest się odnaleźć wśród tylu możliwości.
Ogólnie wiadomo, że medytacja łagodzi zmęczenie ciała i umysłu, umożliwiając nam lepsze i dłuższe życie. Czasopisma dla kobiet zachwalają jej odmładzające działanie, twierdząc, że do zewnętrznego piękna dodaje to wewnętrzne, a magazyny dla mężczyzn sugerują, że duchowy wymiar medytacji ułatwia prowadzenie nowoczesnego stylu życia.
Wprawdzie łatwo jest rozpoznać pożytek płynący z medytacji, jednak różnorodność jej zastosowań oraz technik prowadzi do pomieszania. Pomocne będzie w takiej sytuacji oparcie się na starym, sprawdzonym systemie, będącym owocem wielowiekowego doświadczenia pracy z umysłem. Pewność, jaką daje taki sprawdzony system, jest prawdopodobnie głównym powodem, dla którego zainteresowanie buddyzmem stale rośnie.
Wśród wielkich religii światowych buddyzm wyróżnia się tym, że umożliwia doświadczenie trwałego szczęścia poprzez głęboki wgląd w naturę zjawisk, a nie jedynie poprzez czystą wiarę lub zwariowane eksperymenty. Buddyzm nie zna dogmatów, pozwala na kwestionowanie wszystkiego. Medytacja buddyjska ma na celu przekształcenie w żywe doświadczenie wiedzy uzyskanej dzięki intelektowi i nauce. Celem nauk Buddy jest pełny rozwój drzemiących w nas możliwości na poziomie ciała, mowy i umysłu. Medytacja pomaga w rozpoznaniu i rozwijaniu naszego wewnętrznego bogactwa dla pożytku wszystkich istot.