Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dlaczego tym trudniej jest mówić, im więcej człowiek ma do powiedzenia?

Bo człowiek może kontrolować jedynie własne życie.

Dopóki nie trafiłem tutaj, nie wiedziałem, jak to jest mieć stały dom.

- (...) Przecież to wszystko nie ma żadnego sensu...
- Zakochałeś się, a to nigdy nie ma sensu.

Czasem człowiek dowiaduje się, czego szuka, dopiero wtedy, gdy to znajduje.

Nie wiem, co mają w sobie sale wypełnione książkami, ale człowiek czuje się w nich jakoś bezpiecznie.

Ale to teraz nie ma już żadnego znaczenia. Jest ciepło, jest pięknie, nieważne, gdzie jestem, bo Henry leży obok mnie i obejmuje mnie tak, jakby wszystko, absolutnie wszystko miało się ułożyć.

Zakochałem się w Emmie. Wiem to od chwili, gdy stała przede mną w Glasgow, a ja nie mogłem jej pocałować. Wiem to od tej nocy, gdy spałem obok niej, bo od tamtej pory za nic nie mogę zapomnieć jej zapachu. Wiem to od chwili, gdy popatrzyła na mnie tym swoim charakterystycznym sceptycznym bo spojrzeniem, a moje serce aż podskoczyło.

Dla wszystkich tych, którzy wiecznie dokądś pędzą. Mam nadzieję, że znajdziecie kogoś, dla kogo warto się zatrzymać.

To jest właśnie problem z ludźmi i z radością związaną z tym, co obiecują. Kończy się ona tylko niepotrzebnym bólem, jeśli się im uwierzy. Wiem to, a i tak ciągle daję się nabrać.

Nie robiła kariery dla innych, tylko dla siebie. Bo człowiek może kontrolować jedynie własne życie.

To nie może być przypadek, że on teraz stoi w moim pokoju i mocno mnie przytula. To jego własna, świadoma decyzja. Mógłby być wszędzie, jednak jest tutaj, ze mną.