Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tarcia są potrzebne, bo dzięki nim szybciej rozpala się ogień.

Ludzie, nawet jeśli się kochają, czasami się ranią. Taka już nasza natura.

- Powinnaś być aktorką - przyznała, wstając od biurka.
- Jestem. - Marta zadarła głowę do góry. - Aktorką w teatrze życia codziennego.

Nikt przecież nie jest do cna zły, każdy ma w sobie odrobinę dobra, choć bywa, że ukrywa je na samym dnie serca.

-Nazwisko też on wymyślił - dodał Moses z cwanym uśmieszkiem.
Zerknęła do paszportu.
-Hermenegilda Krzekobrzegoszczycińska? - przeczytała - Czy on był trzeźwy? Przecież to jakas porażka dyslektyczna.
Moses usmiechnął sie przebiegle.
-I o to chodzi. Zoltan celowo je wymyslił, żeby zniechęcić celników do jakichkolwiek pytań. Jesli zagadną do ciebie po angielsku, masz wzruszyć ramionami, że nie rozumiesz. Wtedy na pewno odpuszczą.
(...)
- You spent a nice time in Malaysia while visiting your uncle?
Doskonale zrozumiała pytanie, zrobiła jednak minę wolnomyśliciela, który za grosz nie rozumie po angielsku i tak jak kazał jej Moses, wzruszyła bezradnie ramionami.
Celnik uderzał paszportem w dłoń. Patrzył na nią, jakby starał się wyczytać jej myśli. Nie wytrzymała i zaryzykowała:
-W trzęsawisku trzeszczą trzciny, trzmiel trze w Trzciance trzy trzmieliny, a trzy byczki znad Trzebyczki z trzaskiem trzepią trzy trzewiczki. Rozumiesz?

Pochodzę z małej wioski, a tam wszystko jest inne. Ładniejsze. Wolniejsze. Cichsze. Szczersze.