Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy cały świat będzie krzyczeć, że nie jesteśmy dla siebie odpowiedni, będę po prostu krzyczał głośniej”.

Nie mo­żesz prze­pra­szać za rze­czy, na które nie masz wpły­wu. Pa­mię­taj, że z każ­dej trud­nej dla nas sy­tu­acji, wy­cho­dzi­my sil­niej­si.

Są momenty, kiedy osoby, które zostały zranione, potrzebują chociaż odrobiny bliskości".

Od dziecka pragnęłam szczerej miłości. Niestety jest to dość rzadko spotykane zjawisko, o którym głównie można czytać w książkach. Jednak coś w środku podpowiada mi, że jest duża szansa, że przez te nietypowe początki naszej relacji ma ona predyspozycje na bycie czymś wyjątkowym.

On również się zmienił. Obydwoje zapomnieliśmy, czym jest uśmiech, luźny żart przy obiedzie czy zwykła przyjemna rozmowa. Oddaliliśmy się od siebie, choć tak naprawdę potrzebowaliśmy się teraz bardziej niż kiedykolwiek wcześniej.

Jest zwy­kłą tru­ci­zną, na którą nie ma żad­ne­go an­ti­do­tum. Nie za­pra­sza­łam go do swo­je­go życia. Tylko dzię­ki tej ilu­zji, którą mia­łam kie­dyś za praw­dzi­wą mi­łość, udało mi się prze­trwać przy nim tyle czasu. I to był wła­śnie mój błąd, nie po­win­nam tkwić w tym tok­sycz­nym syfie. Gdy­bym ucie­kła wy­star­cza­ją­co wcze­śnie, by­ła­bym w końcu wolna.

Choć z pozoru wydaje się to dość typowym gwarantować ojcu dziewczyny, że nie uroni z mojego powodu żadnej łzy, tak w naszym przypadku jest to coś wyjątkowego. Złożyłem przysięgę, której nie mogę i nie chcę złamać.

Miał rację... 𝘴𝘰𝘭𝘰 𝘯𝘰𝘪 𝘥𝘶𝘦, 𝘤𝘰𝘯𝘵𝘳𝘰 𝘪𝘭 𝘮𝘶𝘯𝘥𝘰. Zanim pojawił się w moim życiu, nie przypuszczałam, że można w tak krótkim czasie stworzyć tak silną więź z prawie obcą osobą. W duchu dziękowałam Wszechświatowi za postawienie na mojej drodze tak wspaniałego mężczyzny.

-Uratuj mnie, Raven
-Uratujmy siebie nawzajem.

Prawda jest taka,że potrzebujemy siebie nawzajem. Nasze dusze są podobnie wybrakowane, dzięki czemu są do siebie idealnie dopasowane.