Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako miłośnik książek, nie tylko lubię je czytać, ale również kupować. Jeszcze bardziej lubię je w momencie gdy widzę cenę promocyjną -70 %. W związku z taką okazją zazwyczaj nie przejdę obok takich pozycji obojętnie nawet, gdy jest to poradnik typu „Miłość w 90 dni”. Z opisu wynika, iż czytelnik w trzy miesiące, stosując się do zaleceń autorki znajdzie miłość swojego życia. Jeżeli ktoś nie posiada swojej, przysłowiowej „drugiej połówki” bądź ją posiada, ale w związku nie dzieje się najlepiej, autorka zapewnia, iż w swoim dziele dokładnie opisała jak należy postępować w poszczególnych sytuacjach. Z racji tego, iż jest to poradnik, po książce czytelnik dosłownie skacze: od pierwszej części do trzeciej, ponieważ w tej trzeciej jest odnośnik do pierwszej i tak dalej. To jest cechą pewnych poradników, z związku z czym trzeba się nastawić, iż nie czyta się go z sposób ciągły. Diana Kishner zachęca do regularnego studiowania poszczególnych rozdziałów ponieważ w jej opinii, tylko dzięki temu faktycznie znajdziesz swoją „Miłość w 90 dni”. Pewne kwestie w niej zawarte są mocno lub delikatnie przerysowane. Choć autorka pisze z własnego doświadczenia, więc ciężko o obiektywizm, sugestie na zasadzie – takich parterek, partnerów się wystrzegaj, a szukaj ludzi o takich czy innych cechach charakteru, nie powinny mieć miejsca. W moim odczuciu każdy człowiek jest inny, w związku z tym należałoby to wypośrodkować. Związek to nie biznes, gdzie określone modele prowadzenia firmy przynoszą rezultaty i w takich przypadkach forma „musisz coś zrobić” „postępuj w ten czy inny sposób” się sprawdza. Jeżeli związek oparty jest na uczuciach to konkretny model postępowania nie zawsze jest skuteczny. Kolejny absurdalny sposób to kwestia zachowania w poszczególnych stacjach, typu randka. Jeżeli ktoś jest bardzo podatny na sugestie innych, może za bardzo wziąć sobie rady autorki do serca i zacząć zachowywać się w sposób, dla siebie, nienaturalny. Jeżeli rozpatrujemy w tym przypadku związek na całe życie, to trzeba przede wszystkim czuć się swobodnie sam ze sobą i akceptować bądź pracować nad swoimi słabościami. Koloryzowanie pewnych zachować w celu znalezienia partnera jest oszukiwaniem siebie i jego, więc trwałość takiego związku, staje pod znakiem zapytania. Pozycja Kischner nie wywarła na mnie takiego wrażenia jakie oczekiwałam. Czytałam wiele poradników o różnej tematyce i budowanie poczucia własnej wartości przez pryzmat posiadania partnera jest toche przesadzone. Być może komuś ten poradnik otworzy oczy na pewne zachowania bądź opinie, którym dotychczas chełpił. W moim przypadku tak nie było. http://po-czytane.blogspot.com/2014/02/miosc-w-90-dni-0-diana-kirschner.html