Brytyjska dziennikarka, historyk i biograf pochodzenia węgierskiego, autorka książek o Holokauście i nazizmie.

Ojciec był węgierskim protestantem, matka żydówką. W wieku 13 lat zupełnie przypadkiem (spóźnienie pociągu, który wiózł ją do szkoły z internatem w Wielkiej Brytanii) była obecna na zjeździe NSDAP w Norymberdze. W 1938 roku przeniosła się do Francji, potem uciekła do USA. Po II wojnie światowej zajmowała się z ramienia ONZ dziećmi-uchodźcami w Niemczech, między innymi uwolnionymi z Dachau, i uprowadzonymi, by wychować je na "Aryjczyków".

Dwie najbardziej znane jej książki to biografia Alberta Speera oparta na osobistych rozmowach z tym architektem-nazistą, i autobiografia przeplatana wspomnieniami osób, na których życiu okres III Rzeszy odcisnął piętno.

W 1972 roku opublikowała książkę The Case of Mary Bell, o zamordowaniu przez dziewczynkę dwóch chłopców. Oparła się na wywiadach z rodziną, kolegami, uczestnikami procesu. Honorarium z drugiej pozycji na ten temat, Cries Unheard, podzieliła się z Bell, za co zaatakowały ją tabloidy.

Kandydatka do literackiej Nagrody Nobla.