Jan Władysław Rączka

Polski architekt, teoretyk architektury, pracownik naukowy, fotografik, podróżnik. Profesor Politechniki Krakowskiej, wieloletni kierownik Instytutu Architektury i Planowania Wsi. Przez całe życie fascynował się polską architekturą drewnianą, której poświęcił wiele książek i publikacji. „Starzejące się belki domu nabierają przedziwnych szarości, pokrywają się siecią drobnych pęknięć podobnych do zmarszczek na twarzy człowieka – pisał. – Wszystko tu staje się symbolem: skrzypnięcie drzwi, stukanie do okna szarzejącym żniwnym świtem, pochylenie głowy kogoś, kto przechodzi przez niski otwór drzwiowy, wysoki drewniany próg – wchodzenie i odchodzenie, czasem na zawsze”. W latach 1972–1974 wykonał w Tatrach cykl zdjęć, który zatytułował Requiem dla szałasu. Jego nieobiektywne, pełne pasji spojrzenie na szałas jako symbol kultury pasterskiej stało się punktem wyjścia dla wystawy.