Anne-Josèphe Théroigne de Méricourt, zwana Lambertine, urodziła się w okolicach Liege w 1762 roku; osiedliła się w Paryżu, gdzie prowadziła nader rozwiązłe życie; na początku Rewolucji zaangażowała się entuzjastycznie w działalność "stronnictwa egzaltowanego", w którym - dzięki swej wybitnej urodzie i elokwencji - wywierała znaczny wpływ na umysły ludu. Trzynastego maja 1793 roku, próbując wziąć w obronę Jacques'a Brissota w ogrodzie Tuileries, została pochwycona przez jakobińskie kobiety, które dotąd ją oklaskiwały, i publicznie wychłostana. Na skutek tej publicznej zniewagi popadła w szaleństwo.