Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że ksiązka pozytywnie mnie zaskoczyła. Czytając opis spodziewałam się, że będę mieć dosyć Cartera już od początku :) A tak się zupełnie nie stało. Polubiłam go i współczułam mu (chociaż pewnie przywaliłby mi za to :P). Jego problemy ze słowem Bastard miały wpływ na całego jego życie. Podobała mi się również forma zwracania się do czytelnika - czułam się tak jakbym była ich przyjaciółką i słuchała ich historii. Indiana również mnie pozytywnie zaskoczyła. Polubiłam ją i Lassie (vel Larry:P) i małego LJ :) I chyba się przyznam, ale 1 częśc była dla mnie lepsza. Byli młodzi, więc ich docinki, chociaż często szczeniackie bawiły mnie. 2 część jest już bardziej cukierkowa (oprócz choroby) i trochę przydługa. Ale mimo to bardzo mnie wciągnęła - podziwiam Cartera - takich facetów niestety nie ma :( Epilog daje nam idealne zakończenie - wszyscy są szczęśliwi i pełni nadziei na wspaniałe życie. Mnie tylko intryguje jedno - czy Jax będzie miał swoją historię? :) Bo był perełką tej książki. Uwielbiam przystojnych tatuażystów! :)