Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeżeli cię zniszczę, cóż ci do tego?

Nie mam już wiele do powiedzenia poza przestrogą.
Życie zrobiło milowy krok, kiedy wyszło z oceanu na ląd, ale te pierwsze ryby, które wspięły się na ląd, nie były już rybami.
Podobnie ludzie przestaną być ludźmi, gdy naprawdę wkroczą w kosmos i uwolnią się od Ziemi. A więc do wszystkich tu obecnych kieruję te słowa: Kiedy pomyślicie o wylocie w przestrzeń kosmiczną bez oglądania się za siebie, zastanówcie się, proszę, co robicie. Cena, jaką będziecie musieli zapłacić, jest dużo wyższa, niż sobie wyobrażacie.

Przed insektami nie trzeba chować butelki z płynem owadobójczym.

Nie. nie. Nie mów, gdzie jesteśmy. Jeśli się dowiem, gdzie jesteśmy, świat skurczy się do rozmiarów mapy. Gdy tego nie wiemy, śwat wydaje się nie mieć końca.

Czy to możliwe, że między ludzkością i złem istnieje taki związek jak między oceanem i górą lodową pływającą po jego powierzchni? Zarówno ocean, jak i góra lodowa są z tego samego materiału. To, że góra lodowa wydaje się czymś odmiennym, wynika tylko stąd, że ma inny kształt. W rzeczywistości jest tylko drobną częścią ogromnego oceanu… Nie można oczekiwać od ludzkości moralnego przebudzenia, tak jak nie można się spodziewać, że ludzie uniosą się nad ziemię, ciągnąc się za włosy. Moralne przebudzenie wymaga interwencji siły spoza rodzaju ludzkiego.

Wobec szaleństwa racjonalność jest bezradna.

....Lekarz może wyleczyć tylko te choroby, które mają być wyleczone, a Budda może zbawić tylko tych, którzy mają być zbawieni.

Słabość i niewiedza nie przeszkadzają w przetrwaniu, ale arogancja tak.

Niedawno wszedł na ekrany film KLON...pod koniec przed grobem czerwonogwardzistów,którzy zginęli podczas wojen frakcyjnych, stoją dorosły i dziecko. Dziecko pyta : "czy oni są bohaterami?". Dorosły odpowiada, że nie. "Wrogami?"- pyta dziecko. Dorosły odpowiada, że też nie. "No to kim" - pyta znowu dziecko. "Historią"-odpowiada dorosły. ".

(...) jedyną latarnią morską, która się zawsze pali, jest śmierć.

Cokolwiek ma się zdarzyć, przynajmniej się zaczęło.

Dlaczego trzeba ratować tylko ludzi? Dlaczego uważa się, że ratowanie innych gatunków nie jest ważne? Kto dał ludziom taką uprzywilejowaną pozycję? Nie, ludzie nie potrzebują ratunku. I tak już żyją dużo lepiej, niż na to zasłużyli.

Dziewczyna najwyraźniej myślała, że jej też dopisze szczęście. Wywijała chorągiewką, jakby była przekonana, że jej gorejąca młodość spali w płomieniu rewolucji wroga na popiół, jakby wyobrażała sobie, że jutro z krążącego w jej żyłach zapału wyłoni się jej idealny świat... Upijała się tym wspaniałym, szkarłatnym marzeniem, aż jej klatkę piersiową przeszył pocisk.

Bez lęku wysokości nie docenia się piękna gór.

Latarnia jest tam stałe, ale widzisz ją tylko wtedy, kiedy się zapala.

- Badam rzeczy, które mają mniej niż femtometr albo więcej niż dziesięć milionów lat świetlnych. W takiej skali Ziemia i ludzkie życie to sprawy nieistotne.
- Życie jest nieistotne?
- Z punktu widzenia fizyki forma ruchu materii zwanej życiem nie ma większego znaczenia niż jakikolwiek inny ruch materii. W życiu nie znajdziemy żadnych nowych praw fizyki, więc czyjaś śmierć i stopnienie kostki lodu są dla mnie zasadniczo tym samym. s.244.

Czasami to, co jest nam najtrudniej znieść u innych, jest naszym odbiciem. s.181.

Czasami lecisz kawał drogi tylko po to, by odkryć, że byłoby lepiej, gdybyś spadł w połowie lotu.

Czy w drugim raju powtórzy się to, co zdarzyło się w pierwszym?

Ostatecznym przeznaczeniem wszystkich istot inteligentnych zawsze było dorównać wielkością swoim pomysłom.

Mike, mówiłem ci, jak wyginęły dinozaury.
Na Ziemię spadła asteroida. Cały świat stał się jednym morzem ognia, a potem na
długo pogrążył się w ciemności i zimnie… Pewnej nocy obudziłeś się i powiedziałeś,
że miałeś koszmarny sen. Śniło ci się, że znalazłeś się w tamtej strasznej epoce.
Chciałem ci wtedy powiedzieć, że gdybyś rzeczywiście żył w kredzie, miałbyś
szczęście. Dzisiejsze czasy są jeszcze gorsze. Tempo, w jakim obecnie giną gatunki
żyjące na Ziemi, jest jeszcze szybsze, niż było wtedy. Teraz naprawdę mamy epokę
masowej zagłady! A więc, dziecko, to, co widzisz, to drobiazg. To tylko nic
nieznaczący epizod w nieuchronnym procesie. Możemy się obyć bez ptaków morskich,
ale nie możemy się obyć bez ropy. Wyobrażasz sobie życie bez niej? Na ostatnie
urodziny dałem ci to śliczne ferrari i obiecałem, że kiedy skończysz piętnaście lat,
będziesz mógł nim jeździć. Bez ropy byłoby tylko kupą złomu. Teraz, jeśli zechcesz
odwiedzić dziadka, możesz się dostać do niego moim prywatnym odrzutowcem, który
w jakieś dziesięć godzin przewiezie cię na drugi brzeg oceanu. Bez ropy ponad miesiąc
płynąłbyś do niego żaglowcem… Oto reguły gry cywilizacji: priorytetem jest
zapewnienie ludziom przetrwania i wygodnego życia. Wszystkie inne sprawy są
drugorzędne.

Myślisz, że zapomnimy, że masz usta, jeśli nie będziesz ich cały czas używał?

Ryby, które osuszyły morze, wyszły przedtem na ląd.

(...) nie ma już zbyt dużo diem na carpe (...).

- Naprawdę uważasz, że woda jest toksyczna, kochany? - zapytała Keiko Yamasuki ze łzami w oczach. Przed eksperymentem prosiła go wielokrotnie, by zastąpił to twierdzenie innym, również fałszywym, ale nieszkodliwym.
Skinął głową.
- Tak. - Spojrzał na tłum. W jego oczach widać było bezradność i zamieszanie. - Tak. Naprawdę tak uważam.
- Pozwól, że powtórzę twoje własne słowa - powiedziała jego żona, klepiąc go po ramieniu. - Życie narodziło się w wodzie i nie może bez niej istnieć. Twoje ciało składa się w siedemdziesięciu procentach z wody!
Hines pochylił głowę i spojrzał na plamy wody na podłodze. Potem potrząsnął głową.
- To prawda, kochana. Ta kwestia mnie dręczy. To najbardziej niewiarygodna rzecz we Wszechświecie.

Po pierwsze, zostać uznanym za zbawcę to tak, jak znaleźć się na gilotynie. Nie miało się wyboru.

Ten świat otrzymał wysłaną przez was wiadomość.
Jestem pacyfistą. Wasza cywilizacja ma szczęście że odebrałem ją pierwszy. Ostrzegam. Nie odpowiadajcie! Nie odpowiadajcie!! Nie odpowiadajcie!!!
Po waszej stronie są miliony gwiazd. Jeśli nie odpowiecie, mój świat nie zdoła ustalić źródła transmisji.
Ale jeśli odpowiecie, od razu zostaniecie zlokalizowani. Wasza planeta stanie się celem inwazji. Wasz świat zostanie podbity! Nie odpowiadajcie! Nie odpowiadajcie!! Nie odpowiadajcie!!!

Wobec tego, panie Luo, może mnie pan zabrać do Luwru?

Cywilizacja nadal będzie niszczyła wszystkie formy życia na Ziemi oprócz ludzi.

Słyszał pan anegdotę o armii syczuańskiej? Niektórych żołnierzy uczono musztry, ale ponieważ byli niewykształceni, nie potrafili wykonywać nawet prostych rozkazów typu "w lewo zwrot, w prawo zwrot". Dowódca musztry wpadł na pomysł: kazał każdemu żołnierzowi włożyć na prawą nogę słomiany but, na lewą szmaciany. Gdy maszerowali krzyczał: "słoma-szmata-słoma-szmata... Takich żołnierzy potrzebujemy.