Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szkoda tracić czas na "Grzech". Jedyne emocje, jakie we mnie wywołała ta książka, to irytacja. I to głównie ze względu na ubogi język, mdłe postacie, nędzną fabułę i "mocne" sceny zbrodni, które okazały się raczej karykaturami prawdziwych trillerów. Czuję się oszukana, bo książka reklamowana jako "hit" okazała się totalnym kitem.

Odnoszę wrażenie, że autor napisał szkic powieści i ten szkic - jakimś cudem - trafił do druku. Brakuje tu ręki porządnego redaktora. Abo choćby korektora. Bardzo mi przykro, że coś takiego trafia do czytelników.

Szkoda tracić czas na "Grzech". Jedyne emocje, jakie we mnie wywołała ta książka, to irytacja. I to głównie ze względu na ubogi język, mdłe postacie, nędzną fabułę i "mocne" sceny zbrodni, które okazały się raczej karykaturami prawdziwych trillerów. Czuję się oszukana, bo książka reklamowana jako "hit" okazała się totalnym kitem.

Odnoszę wrażenie, że autor napisał szkic...

Być może po lekturze dziesiątek innych książek poświęconych Auschwitz i Zagładzie, po prostu już się uodporniłam, bo książka nie wywarła na mnie zbyt wielkiego wrażenia. Daleka od dosłownego i obrazowego opisywania okropności, jakie działy się na terenie obozu. Ogromnym plusem jest tu bez wątpienia suchy, w wielu momentach pozbawiony ocen i emocjonalnego zaangażowania opis. Pełen podziw dla autora, który potrafił się na to zdobyć.

Być może po lekturze dziesiątek innych książek poświęconych Auschwitz i Zagładzie, po prostu już się uodporniłam, bo książka nie wywarła na mnie zbyt wielkiego wrażenia. Daleka od dosłownego i obrazowego opisywania okropności, jakie działy się na terenie obozu. Ogromnym plusem jest tu bez wątpienia suchy, w wielu momentach pozbawiony ocen i emocjonalnego zaangażowania opis....

Doskonałe arcydzieło! Polecam czytać w najnowszym wydaniu, bogatszym o wiele wyjaśniające przypisy tłumacza oraz bardzo ciekawą przedmowę. Dopiero wówczas można w pełni docenić ogrom pracy, jaką w napisanie Bovary włożył Flaubert.

Doskonałe arcydzieło! Polecam czytać w najnowszym wydaniu, bogatszym o wiele wyjaśniające przypisy tłumacza oraz bardzo ciekawą przedmowę. Dopiero wówczas można w pełni docenić ogrom pracy, jaką w napisanie Bovary włożył Flaubert.