Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O matko. O borze szumiący. Książka p. Brauna dokonała niemożliwego, mianowicie udowodniła mi czarno na białym, że napisanie postapo gorszego, niż "Atomowy Eden" jest możliwe. I jak ja teraz będę żył?

Jest to proza tak kulawa, tak nieudolna, że w sumie zastanawiam się, czy nie napisało jej jakieś AI w trakcie treningu. Jakby ktoś załadował jej do pamięci cały worek streszczeń lektur szkolnych opracowanych przez średnio ogarniętego licealistę.

Tu się nic kupy nie trzyma, od konstrukcji kolejnych zdań nie wynikających, nie mających się nijak do siebie, przez świat, który jest kiesko wyciętą makietą z tektury, do papierowych postaci wygłaszających drewniane dialogi.

Jakboganoga, jestem zainteresowany nabyciem praw do ekranizacji. Głównie po to, żeby nikomu nigdy nie przyszło do głowy nakręcić filmu na odstawie tego... czegoś.

O matko. O borze szumiący. Książka p. Brauna dokonała niemożliwego, mianowicie udowodniła mi czarno na białym, że napisanie postapo gorszego, niż "Atomowy Eden" jest możliwe. I jak ja teraz będę żył?

Jest to proza tak kulawa, tak nieudolna, że w sumie zastanawiam się, czy nie napisało jej...

Rozwiń Zwiń