Dorkę Resi Flierl przeczytałam w dzieciństwie, a nie tak dawno przypomniałam sobie ponownie jaka to dobra książka. Ciekawy, zawsze aktualny temat adopcji i dojrzewania, wiarygodnie nakreślone postacie i fabuła. Wszystkie wątki zgrabnie doprowadzone do końca. Autorka, o której prawie nic nie wiadomo, napisała dobrą powieść dla nastolatków, ale także dla dorosłych czytelników.

Bohaterowie są z krwi i kości, wzbudzają sympatię lub wprost przeciwnie, nawet jeśli ich nie lubimy, dzięki autorce, rozumiemy motywy ich postępowania. Akcja powiesci rozgrywa się w NRD i możemy odnaleźć w niej delikatne wątki propagandowe, które jednak nie dominują i nie deprecjonują powieści. Podstawowy przekaz jest uniwersalny, ponadczasowy.

Dwunastoletnia Dorka, która dowiaduje się od obcych ludzi, że jest dzieckiem adoptowanym przeżywa emocjonalny wstrząs, poszukuje prawdziwej matki i na chwilę traci, zawsze dobry kontakt, z adopcyjnymi rodzicami i bratem. Potrzebuje czasu, aby zrozumieć swoją sytuację i poukładać sobie wszystko w głowie. Pomaga jej w tym, przypadkowo poznana, obca rodzina, w której relacje są także od wielu lat bardzo skomplikowane.

Nowi przyjaciele pomagają Dorce przetrwać trudne chwilach, natomiast ona pomaga im odnaleźć drogę do siebie nawzajem.

Napisałam kilka słów o książce, które zasługuje na to, aby wydobyć ją z czytelniczego niebytu. Może jeszcze stoi na półce w starej bibliotece lub antykwariacie, serdecznie polecam.

Dorkę Resi Flierl przeczytałam w dzieciństwie, a nie tak dawno przypomniałam sobie ponownie jaka to dobra książka. Ciekawy, zawsze aktualny temat adopcji i dojrzewania, wiarygodnie nakreślone postacie i fabuła. Wszystkie wątki zgrabnie doprowadzone do końca. Autorka, o której prawie nic nie wiadomo, napisała dobrą powieść dla nastolatków, ale także dla dorosłych...