Akcja rozpoczyna się, gdy główna bohaterka podejmuje decyzję o zaciągnięciu się do armii. Jej ojczyźnie zagrażają najeźdźcy z kosmosu zwani Hundunami. Walczyć z nimi mogą jedynie Poczwarki – ogromne mechy sterowane siłą woli i energią życiową pary młodych ludzi: chłopak pilotuje swoją wolą, zużywając energię życiową dziewczyny. W ten właśnie sposób miała być wykorzystana starsza siostra Zetian, jednak została zamordowana, zanim weszła do kokpitu. Dlatego dziewczyna wyjeżdża z rodzinnej wioski w poszukiwaniu zemsty.

Powieść nie jest idealna: ma braki w światotwórstwie, relacje między bohaterami są zaledwie zarysowane, dialogi kuleją, a narracja pierwszoosobowa dodatkowo ogranicza drzemiący w niej potencjał. Jednak moim zdaniem nie to jest w tej książce najważniejsze i pod płaszczykiem fantastyki drzemie coś innego – wściekłość dziewczyny, która nie zgadza się na ujarzmianie kobiet. Z każdej strony wylewa się frustracja, złość i bezsilność Zetian, jej determinacja, by walczyć z systemową przemocą wobec połowy społeczeństwa, nieokiełznane pragnienie dojścia do władzy i zburzenia brutalnego mizoginistycznego porządku świata. Na barkach Zetian jako postaci wiodącej i narratorki spoczywa cały ciężar fabuły i całkiem dobrze to gra. Podoba mi się pomysł stworzenia bohaterki, u której cechą decydującą o wyjątkowości jest ogromna determinacja w dążeniu do celu. Niewiele jest takich postaci we współczesnej literaturze young adult.

Xiran Jay Zhao ma niezwykłą wyobraźnię. Najlepiej widać to w partiach narracyjnych: w plastycznych, szczegółowych opisach miejsc akcji i fascynujących stanów podświadomości bohaterów. Zwłaszcza te rzeczywistości, do których trafia Zetian podczas pilotowania Poczwarek, są niesamowite – wciągające i niebezpieczne dżungle wspomnień, piekielne oceany wyrzutów sumienia, lodowate jeziora przeklętych duchów. Intrygujących pomysłów osobie autorskiej nie brakuje. Ciekawe, przed jakimi nowymi wyzwaniami i niemożliwymi wyborami postawi Zetian w drugim tomie. Na to jednak przyjdzie długo poczekać (kontynuacja jest zapowiadana dopiero na kwiecień przyszłego roku).

Ewa Jemioł