Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znowu miałem atak czytania.

O Wyspiańskim : ,, ... no niech się pan napije dla fantazji. - Ja fantazję mam zawsze , a po wódce mnie głowa boli".

,,.. meble w salonie nie powinny być wygodne , bo inaczej goście za długo siedzą i zabierają czas do pracy ".

O Elizie Pareńskiej : ,, Zawsze pogodna, oddychająca jakimś kojąco działającym optymizmem , nie uznająca przeszkód i trudności , działała ożywczo na wszystkich , którzy się z nią stykali".

Umarł Stanisław Przybyszewski. Smutek, jaki towarzyszy każdej takiej śmierci, tym razem inne jeszcze ma zabarwienie. Raz dlatego, że w chwili zgonu ten niestary człowiek od dawna był cieniem samego siebie; żył w próżni; mówił — o ile się jeszcze odzywał — w pustkę. I jeszcze z drugiego powodu. Zazwyczaj, kiedy umiera wielki pisarz, umiera człowiek, żyje jego dzieło. Gdzie jest dzieło Przybyszewskiego? Linia jego twórczości jakże nierówną idzie koleją.