cytaty z książek autora "Mateusz Kudrański"
Masz rację, nie jesteśmy doskonali. Nigdy nie pragnęlibyśmy nawet tacy być. Takie jest życie, musimy robić głupie rzeczy, popełniać błędy, musimy cierpieć, spadać w dół i uderzać o dno. To jest część naszej egzystencji. Tacy się urodziliśmy, żebyśmy się mogli czegoś nauczyć. Gdyby nie porażki, nie mielibyśmy motywacji do walki i zdobywania zwycięstw.
Wiedział, że żyje dla ludzi, ale nie rozumiał, dlaczego musi tak cierpieć. Wiara w poświęcenie, którą otrzymujemy w momencie narodzin, stawała się coraz słabsza, aż pewnego dnia została rozbita na kawałki.
- Gdzie tam? Musisz mi mówić bardziej opisowo. Na której godzinie?
- Jakiej godzinie?
- No popatrz na ten samolot jak na zegarek. Z przodu mamy dwunastą, z tyłu szóstą. Łapiesz?
- A, no tak. No więc patrz na dziesiątą trzydzieści pięć!
Widzisz, ludzie to bardzo dziwne istoty. Kochamy was i jednocześnie nie rozumiemy. Z jednej strony jesteście otwarci duchowo i potraficie wierzyć. Z drugiej, kiedy pojawia się przed wami znak lub uosobienie tego, w co wierzycie, negujecie to.
Życie jest jak ten łuk. Wydaje się być mocny i niezniszczalny, a gdy przychodzi jego czas, pęka i znika. Nie pozostawia po sobie nic za wyjątkiem garstki popiołu - pomyślał.
Ludzie nie są idealni. Masz rację. Nie wszyscy są dobrzy. Mnóstwo jest złych ludzi. To fakt. Ale są też ci dobrzy. Ci, którzy bez zastanowienia poświęcają swoje życie dla innych. Dla nich warto to robić, co robimy. Dla nich warto się strać i im pomagać.
Ale wiemy, że ludzie są gatunkiem, który jest w stanie sobie poradzić w każdych warunkach.
Jersey, przyszedł czas, żeby ludzkość pomogła i nam. Aniołom.
Najgłębszą i najpiękniejszą rzeczą, jaką można zrobić, to wybaczyć. Odpuścić błędy i grzechy. Nigdy nie wiesz, kiedy ty sam możesz je popełnić.
Nic na to nie możesz poradzić. Pogódź się z tym.