Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jesteśmy w stanie wybrać, jak potoczy się nasze życie, możemy jedynie zadecydować, czy będziemy iść przez nie z płaczem, czy z uśmiechem.

I nie zapomnij, że jesteś w sam raz taka, jaka jesteś. Nie wypatruj gwiazd na niebie, tylko zajrzyj w głąb własnego serca. Tam też znajdziesz światełko rozpraszające ciemność. Pamiętaj: cokolwiek będziesz robić, nawet bez tych drogich ciuchów, a w zwykłej poplamionej koszulce, jak teraz, samo twoje istnienie wystarczy, byś świeciła jasno jak prawdziwa gwiazda.

Musisz przede wszystkim żyć. Wybierz życie, nie śmierć. Dopiero wtedy będziesz mogła szukać znaczenia czy przyjemności.

Tak samo jest z każdą plamą na sercu. Kiedy zdamy sobie sprawę z jej istnienia i zaakceptujemy ją taką jaka jest, przestanie być skazą i stanie się jednym z obrastających nasza duszę słojów. Nie ma co przesadnie bać się życia. Nie wybiegaj myślami za daleko w przyszłość, do spraw, których nie sposób przewidzieć i których być może wcale nie doczekasz. Nie zamartwiaj się na zapas. Po prostu żyj dniem. Przeżyj, jak należy, ten dzisiejszy, potem kolejny, a jeśli nadejdzie jutro, ciesz się również nim. Tyle wystarczy.

Człowiek nie zdaje sobie bowiem sprawy z wartości pewnych rzeczy, póki ich nie straci.

Całe życie próbowałem uchwycić decydujący moment, a okazało się, że była nim każda z chwil.

Ludzie to takie dziwne istoty. Wewnętrzna potrzeba nakazuje im trzymać innych na odpowiedni dystans, ale zdaje się, że żyć mogą tylko wtedy, gdy wokół siebie mają znajome twarze.

Dzisiaj" jest najbardziej wyjątkowym prezentem, jaki dostaje człowiek. Nieważne, ile byśmy żałowali, "wczoraj" już przeminęło, a "jutro", które nie nadeszło, wciąż pozostaje odległą przyszłością. Dlatego musimy żyć dniem obecnym. To właśnie on jest magicznym darem, który każdy z nas otrzymał po rowno.

To twoje życie. Gdy uznasz, że idziesz w złym kierunku, zawsze możesz zawrócić. Nie oglądaj się na innych i zajmij się tym, do czego cię ciągnie.

Jeśli tylko uwierzycie, że obrana przez was droga jest słuszna i nie będziecie wątpić w swój wybór, w końcu się on ziści. Drzemie w was zdolność, żeby iść przez życie, tak jak chcecie, jak podpowiada wam serce. Wystarczy porzucić wątpliwości i uwierzyć w siebie. Zaufać, że jesteście w stanie tego dokonać.

Jeśli dziś doświadczacie czegoś przykrego to znak, że zabieracie się do rozpakowywania prezentu. Możliwe, że właśnie rozrywacie opakowanie wspaniałej niespodzianki.

– Tak jest. Jeśli na­uczysz się od­dy­chać, jak trze­ba, bę­dziesz w sta­nie iść przez życie, sta­wia­jąc czoła wszel­kim pro­ble­mom. Nie ma życia po­zba­wio­ne­go trud­no­ści. Po pro­stu trze­ba jakoś je prze­zwy­cię­żyć, kiedy już się po­ja­wią. Uciecz­ka czy zna­le­zie­nie roz­wią­za­nia nie są rów­no­znacz­ne z ich po­ko­na­niem. Trze­ba wy­trzy­mać do końca, nie od­wra­ca­jąc wzro­ku.

– Skoro o prze­zwy­cię­żo­nym pro­ble­mie mó­wi­my wtedy, gdy uda nam się wy­trwać do końca… to czy to nie za bar­dzo mę­czą­ce?

– Mę­czą­ce, a jak. Nie ma lekko. Ale jeśli uda nam się upo­rać z nim do końca, już wię­cej nie bę­dzie nas nie­po­ko­ił. Tak samo jest z każdą plamą na sercu. Kiedy zdamy sobie spra­wę z jej ist­nie­nia i za­ak­cep­tu­je­my ją taką, jaka jest, prze­sta­nie być skazą i sta­nie się jed­nym z ob­ra­sta­ją­cych naszą duszę sło­jów. Nie ma co prze­sad­nie bać się życia. Nie wy­bie­gaj my­śla­mi za da­le­ko w przy­szłość, do spraw, któ­rych nie spo­sób prze­wi­dzieć i któ­rych być może wcale nie do­cze­kasz. Nie za­mar­twiaj się na zapas. Po pro­stu żyj dniem. Prze­żyj, jak na­le­ży, ten dzi­siej­szy, potem ko­lej­ny, a jeśli na­dej­dzie jutro, ciesz się rów­nież nim. Tyle wy­star­czy.

Zdradzić ci sekret na przyjemne spędzenie dnia? Jeśli zaraz po przebudzeniu wyrazisz nadzieję, że wydarzy się coś dobrego, na pewno się ono ziści. Spędź miło ten dzień i uśmiechaj się często (...).

Nikt z ze­wnątrz nie wie o ist­nie­niu tego mia­stecz­ka. Żaden z miesz­kań­ców poza mną nie ma po­ję­cia, czym jest nie­po­kój.

Umie­jęt­ność współ­od­czu­wa­nia smut­ku i le­cze­nie zra­nio­nych serc to wspa­nia­ła zdol­ność, ale moc wpra­wia­ją­ca w życie wszel­kie pra­gnie­nia… jest nie­zwy­kle nie­bez­piecz­ną i po­tęż­ną siłą.

To nie sen. To rze­czy­wi­stość.
Tyle że cza­sem – nie, wła­ści­wie bar­dzo czę­sto – jawa bywa okrut­niej­sza od snów.

W dziew­czy­nie, gdzieś głę­bo­ko, tli się na­dzie­ja, że jeśli przy­nie­sie uko­je­nie wielu oso­bom, któ­re­goś dnia i ona zazna spo­ko­ju.

A więc póki żyję, ani ciem­ność, ani świa­tło nie będą wiecz­ne.

Jeśli uda nam się za­skle­pić rany, jeśli na­praw­dę się ich po­zbę­dzie­my… czy zdo­ła­my w końcu za­znać szczę­ścia?

Nie­kie­dy smu­tek staje się siłą na­pę­do­wą do dal­szej walki.

Czy to, co leży ci na sercu, jest plamą, którą chciał­byś usu­nąć, czy jed­nak za­gnie­ce­niem, które wy­star­czy prze­pra­so­wać?

Czło­wiek nie zdaje sobie bo­wiem spra­wy z war­to­ści pew­nych rze­czy, póki ich nie stra­ci.

Tak samo jest z każdą plamą na sercu. Kiedy zdamy sobie sprawę z jej istnienia i zaakceptujemy ją taką, jaka jest, przestanie być skazą i stanie się jednym z obrastających naszą duszę słojów. Nie ma co przesadnie bać się życia. Nie wybiegaj myślami za daleko w przyszłość do spraw, których nie sposób przewidzieć i których być może wcale nie doczekasz. Nie zamartwiaj się na zapas. Po prostu żyj dniem. Przeżyj, jak należy ten dzisiejszy, potem kolejny. A jeśli nadejdzie jutro, ciesz się również nim. Tyle wystarczy.

Gdy sta­jesz w ob­li­czu trud­no­ści, zaraz się za­sta­na­wiasz, kiedy miną. Gdy zaś spo­koj­ne dni trwa­ją za długo, pod­świa­do­mie za­czy­nasz od­czu­wać lęk.

Jasność i mrok nie są dwiema przeciwstawnymi stronami medalu - w cieniu jednego zawsze kryje się to drugie.

Nastaje świt, przynosząc ze sobą poranek. Choćby się zdawało, że ciemność trwać będzie wiecznie, w końcu i tak zawsze wschodzi słońce. Czy tym, co człowiek bez żadnego wysiłku dostaje od życia, nie jest właśnie możliwość witania kolejnych dni?

Co porabiasz w wolne dni?
- Och... Ja... po prostu wegetuję.

Człowiek nie ma żadnego wpływu na słońce, które wschodzi za oknem, na padający od czasu do czasu deszcz, nadciągającą noc i gwiazdy wraz z księżycem oświetlające ciemne niebo oraz nadchodzący potem świt, ale może zadecydować, jaka pogoda zapanuje w jego sercu. Ono należy do nas. Szczęście zawsze istnieje tam w środku. Na klimat na zewnątrz nie mamy wpływu, ale to my jesteśmy panami atmosfery wewnątrz nas samych.

Człowiek potrafi płakać nawet, gdy na jego twarzy pojawia się uśmiech.

🌿
„Jeśli tylko uwierzycie, że obrana przez was droga jest słuszna, i nie będziecie wątpić w swój wybór, w końcu się on ziści”.