Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niedomówienia są gorsze od kłamstwa.

Nie chciałem myśleć o swojej podróży jak o ucieczce, ale tym właśnie była. Ucieczką od problemów i przygniatającego poczucia winy. (...) Mijający czas nie pomógł uporać się z chaosem w mojej głowie. Samotność też nie była lekarstwem. Musiałem się pogodzić z konsekwencjami swoich czynów i żyć dalej.

Dwie zranione dusze szukające miłości i spokoju. Byliśmy do siebie niezwykle podobni.

Moja przyszłość zależała tylko i wyłącznie od moich własnych wyborów.

Nigdy więcej nie ukrywaj się przede mną. Chcę cię taką, jaka jesteś naprawdę.

(...) życie tak mnie ukształtowało i nie mogłam wymazać przeszłości, bo stanowiła ona integralną część mnie. Zaakceptowałam siebie niedoskonałą, lecz prawdziwą, dopiero wtedy mogłam czuć się w pełni szczęśliwa.