cytaty z książki "Dziewczyna, która chciała zbyt wiele"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Ale nie można ciągle martwić się, że umrzesz. Jeżeli będziesz tak robił, to już umarłeś.
Umieranie miało większy sens, niż na to zasługiwałam.
Bo sztuka potrafi poruszyć ludzi, zmienić ich i sprawia, że nie krzywdzą innych i siebie.
Sztuka to najbardziej efektywna forma komunikacji. Dzięki niej możesz podnieść kogoś na duchu i uświadomić ludziom, że w życiu chodzi o coś więcej niż o kolejną drogą brykę.
Żeby zostać gliną, nie trzeba kończyć college’u. Bo i po co? Wystarczy umieć prowadzić
wóz, trochę czytać i pisać. – Patrzyłam, jak stawia iks w kolejnej rubryce. – Albo i nie.
Zbyt mocno bolało, bym mogła to
znieść.
Los to coś, co wyciągasz jak słomkę. To szansa. Ty nie skorzystałeś z szansy. Ty swój los celowo wybrałeś. Jeżeli jesteś z niego niezadowolony, możesz to zmienić.
Jestem też wredna. Nie mam przyjaciół, bo ich wkurzam. Wystawiam ludzi do wiatru.
Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.
Wiedziałam, że nie powinnam podchodzić zbyt blisko, bo zawsze łatwiej obserwować wszystko z zewnątrz. Wiedziałam o tym, a jednak podeszłam zbyt blisko.
Zawsze byliśmy od siebie zależni i zawsze nieszczęśliwi, bo czuliśmy presję i mieliśmy świadomość, że zawiedliśmy.
Los to coś, co wyciągasz jak słomkę. To szansa.
- Lubię, gdy ludzie nie zadają mi pytań.
- Dlaczego nie chcesz, żeby ludzie zadawali ci pytania?
- Bo nie znajduję dobrych odpowiedzi.
Mógłbyś pracować jako gliniarz, a sztuką zajmować się po godzinach. Czułbyś się bardziej spełniony, bo studiowałbyś to, co chciałbyś. Jeżeli nie, stałbyś się zgorzkniałym mężem i ojcem i do końca życia żałowałbyś, że z tego zrezygnowałeś, chociaż miałeś szansę.
Myślę, że to ty boisz się życia, a mnie za to obwiniasz.
Moje serce dziko waliło. Poczułam przypływ paniki. Obróciłam się i sięgnęłam ręką do jego ramienia. Nie wiedziałam, co robię. Desperacko próbowałam nawiązać z nim jakiś kontakt.
Cofnął się.
- Nie dotykaj mnie, gdy jestem w mundurze! - krzyknął.