Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Potrzebna nam rozmowa, a nie agresja, obrażanie się i zakazywanie czegoś, co nam się nie podoba. Niestety w dzisiejszym spolaryzowanym świecie rozsądna dyskusja przechodzi do lamusa. Histeria środowiska osób trans na wszelkie głosy krytyczne, czy chociażby wątpiące w to, co transpłciowość głosi jest tego najlepszym przykładem. Ryan Anderson jest amerykańskim konserwatystą, który stanął okoniem wobec politycznej poprawności obecnej w krajach zachodnich, kwestionując coraz bardziej powszechną ideologię transpłciowości. Głoszącą, że płeć to jest co, co "czujemy", zatem jest konstruktem subiektywnym, nie mającym nic wspólnego z biologią. Jego wywód jest bardzo wyważony, racjonalny i pełen szacunku. Nie widzę żadnej transfobii czy "opresji" w nawoływaniu do rozsądku i głębszego namysłu zanim poddamy się bolesnym, kosztownym, a często nawet niepotrzebnym terapiom, nieodwracalnie zmieniającym nasze ciało. W szczególności jest to niepokojące w przypadku dzieci. Ale cóż, dla osób trans to właśnie jest transfobiczne. Fakt, że brakuje w tej pozycji głosu aktywistów i samych osób transpłciowych (poza tymi, którzy nie są zadowoleni ze swojej tranzycji). Ale zapewne, nawet gdyby autor chciał takowe zamieścic, to żadna z tych osób nie zgodziłaby się na rozmowę z nim, gdyż taka jest właśnie filozofia osób trans - z "transfobami się nie rozmawia". I nie, chęć do rozmowy nie zależy to od tego, czy ktoś jest „lewakiem” czy „prawakiem”, a już samo obrzucanie kogoś tego typu etykietkami i dzielenie ludzi na "złych" i "dobrych", w zależności od ich poglądów – jest dokładnie tym samym, co czynią środowiska trans.