Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dziwią mnie niskie oceny tej książki, która jak dla mnie jest oparta na jednym z ciekawszych pomysłów, z jakimi spotkałam się w literaturze... Autor stworzył na kartach swojej powieści miasto zmarłych ludzi, którzy żyją w nim dopóki, dopóty ktoś na Ziemi o nich pamięta; z drugiej strony obserwujemy walczącą o przeżycie na Antarktydzie Laurę, dzięki wspomnieniom której Miasto w ogóle istnieje (reszta mieszkańców Ziemi zmarła w wyniku rozprzestrzenienia się po całej planecie śmiercionośnego wirusa) - obie te historie były dla mnie w równym stopniu interesujące. I chociaż zakończenie mogłoby być bardziej wbijające w fotel, nie odebrało mi ono przyjemności lektury tej niewielkich rozmiarów książki. Chętnie obejrzałabym tę historię przeniesioną na ekran!