cytaty z książek autora "Juan Gabriel Vásquez"
Poniżenie, każde poniżenie ze swej natury potrzebuje świadka. Bez niego nie istnieje, nikogo nie poniża się w samotności.
Istniała wyłącznie jedna rzecz, którą opinia publiczna lubiła bardziej od poniżenia, a było nią poniżenie człowieka, który sam wcześniej poniżał.
Tutaj przez całe stulecia nie zmieniło się nic i nigdy nic się nie zmieni, bo ten nasz smutny kraj jest jak mysz biegnąca w kołowrotku.
To, co nazywa pan historią, nie jest niczym więcej jak zwycięską opowieścią, panie Vasquez.
To namacalny dowód twojej pozycji, że w tym kraju jest się kimś dopiero wtedy, gdy chcą ci zrobić krzywdę.
Niemożliwość dzielenia pamięci z innymi ludźmi, to w niej tkwi źródło wielu frustracji i smutków.
Człowiek sukcesu to ten, który znalazł sposób, żeby ukryć swoje kompleksy.
Wiele kobiet nie zachowało na mapie swojej twarzy najmniejszego śladu po dawnej dziewczynce, często dlatego, że włożyły wiele wysiłku, by pozostawić dzieciństwo za sobą - ze wszystkimi jego poniżeniami, subtelnymi poszukiwaniami, doświadczeniem ciągłych rozczarowań - albo dlatego, że w ich życiu coś się wydarzyło, jeden z tych intymnych kataklizmów, które wcale nie kształtują osobowości, ale zrównują ją z ziemią jak stary budynek i każą budować wszystko na nowo od fundamentów.
Czas przeszły zawiera się w czasie teraźniejszym, bo przeszłość jest naszym spadkiem dziedziczonym z dobrodziejstwem inwentarza i w końcu dostajemy wszystko: zdrowy rozsądek i szaleństwo, trafne decyzje i błędy, niewinność i zbrodnie.