Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pocałunek to podpis mężczyzny

Pocałunek to podpis mężczyzny

Kiedy życie wręcza ci cytrynę, upiecz ciasto cytrynowe.

Kiedy życie wręcza ci cytrynę, upiecz ciasto cytrynowe.

Zakochanie się w nim byłoby jak skok do wody z wysokiego klifu: mogłoby się okazać albo najbardziej emocjonującym, co mi się kiedykolwiek przytrafiło, albo najgłupszym błędem jaki w życiu popełniłam. Sprawiłoby, że miałabym po co żyć, albo roztrzaskałoby mnie o skały i połamało na zawsze.

Zakochanie się w nim byłoby jak skok do wody z wysokiego klifu: mogłoby się okazać albo najbardziej emocjonującym, co mi się kiedykolwiek pr...

O tym, co jest prawdziwe, a co nie, każdy musi zdecydować we własnym sercu i serce każdemu podpowie.

O tym, co jest prawdziwe, a co nie, każdy musi zdecydować we własnym sercu i serce każdemu podpowie.

Sekretne randez-vous? Na werandzie? O zachodzie słońca? - uniósł brew. - Kelsey, czyżbyś próbowała mnie uwieść?

Sekretne randez-vous? Na werandzie? O zachodzie słońca? - uniósł brew. - Kelsey, czyżbyś próbowała mnie uwieść?

- Nie rozumiesz, Ren? To właśnie dlatego muszę odejść. Musisz się przekonać, że potrafisz żyć beze mnie. Że w życiu liczą się też inne rzeczy. Musisz zobaczyć świat, który się przed tobą otworzył, i zrozumieć, że masz wybór. Nie chcę być twoją klatką.(...)- Miałabym ci założyć obrożę? Sprawić, byś spędził resztę życia przykuty do mnie poczuciem obowiązku?(...)- Przykro mi, Ren, ale nie mogę ci tego zrobić. Nie mogę, bo ... też cię kocham.

- Nie rozumiesz, Ren? To właśnie dlatego muszę odejść. Musisz się przekonać, że potrafisz żyć beze mnie. Że w życiu liczą się też inne rzecz...

- Czy pozwolisz mi... się pocałować? (...) - Co masz... hmmm... To znaczy... Jak to: czy ci pozwolę? (...) - Dziewczynę trzeba zwalić z nóg, a prośba o pozwolenie jest po prostu... po prostu... niedzisiejsza. Nie jest spontaniczna. Nie ma nic wspólnego z namiętnością. Tak zachowują się stare pierniki. Więc skoro już musisz mnie pytać, odpowiedź brzmi... nie. Ty idiotko! pomyślałam. Oświadczyłaś właśnie temu błękitnookiemu adonisowi, który w dodatku jest księciem, że uważasz go za starego piernika. (...) - Nie będę cię więcej pytał, Kelsey. Wybacz mi zuchwałość.

- Czy pozwolisz mi... się pocałować? (...) - Co masz... hmmm... To znaczy... Jak to: czy ci pozwolę? (...) - Dziewczynę trzeba zwalić z ...

Jak potoczą się nasze losy? Nie było sposobu, by to przewidzieć, i uświadomiłam sobie, jak bardzo kruchą i delikatną rzeczą jest ludzkie serce. Nic dziwnego, że trzymałam je zamknięte na klucz.

Jak potoczą się nasze losy? Nie było sposobu, by to przewidzieć, i uświadomiłam sobie, jak bardzo kruchą i delikatną rzeczą jest ludzkie ser...

Książę odłożył moją stopę, sięgną po drugą i zaczął masować ją kciukami. Nie odezwał się, więc mówiłam dalej: - Bycie wredną i oziębłą wydało mi się jednym sposobem, żeby cię trzymać na dystans. To było coś w rodzaju reakcji obronnej. - A wiec przyznajesz, że chciałaś mnie odepchnąć. - Oczywiście. - A to dlatego, że jesteś rzodkiewką. Zniecierpliwiona rzuciłam: - Tak! Teraz, kiedy z powrotem jesteś człowiekiem, możesz sobie znaleźć kogoś, kto lepiej do ciebie pasuję. To wszystko nie twoja wina. To znaczy... tak długo byłeś tygrysem, że zapomniałeś, jakimi prawami rządzi się świat ludzi. - Rozumiem. W takim razie oświeć mnie, Kelsey. Słyszałam w jego głosie nutę frustracji, ale niezrażona tłumaczyłam dalej: - Chodzi mi o to, że mógłbyś się teraz spotykać z supermodelką albo aktorką. Nie słuchałeś co mówiłam? - O tak, żebyś wiedziała! - krzykną rozgniewany. - Chodzi ci o to, że powinienem być zarozumiałym, bogatym, płytkim l i b e r t y n e m, który nie dba o nic poza pieniędzmi, władzą i polepszaniem swojego statusu. Że powinienem się umawiać z bezmyślnymi, płochymi, pretensjonalnymi, głupimi kobietami, które bardziej obchodziłyby moje koneksje niż ja sam. A także: że nie jestem wystarczająco inteligentny ani rozsądny, żeby wiedzieć, kogo i czego chcę w życiu! Zgadza się? - Tak... - pisnęłam słabo.

Książę odłożył moją stopę, sięgną po drugą i zaczął masować ją kciukami. Nie odezwał się, więc mówiłam dalej: - Bycie wredną i oziębłą wyd...