Najbardziej w tej książce podoba mi się autor, a w zasadzie jego pewność siebie, erudycja i literacki gust. Jest i wysublimowany, i nieoczywisty, bywa też jednak przystępny i niewyniosły. Coś na kształt zadzierania nosa i następującego po nim spuszczania z tonu, urocza kombinacja. Szczypta protekcjonalności i nonszalancji nadaje temu zbiorowi wyjątkowego smaku, który tak mi odpowiada.
Jak już wspomniałam, na książkę składają się felietony, które nie tylko pokazują szerokie spektrum zainteresowań twórcy, ale także objaśniają fabuły poszczególnych książek, przybliżają bohaterów, ich wybory, ciekawostki literackie, takież anegdoty. Uczta. Nie tylko dla kulinarnych praktyków (gdyż każdy felieton wieńczy właśnie przepis na literackie danie),ale też dla miłośników książek, których dobór uznaję za więcej niż dobry.
Dla przykładu, jest tutaj nieprzewidywalny Osip Mandelsztam (i przyporządkowana mu zupa ucha),jest także przewrotny Tuman Capote (przepis na pasty do bajgli, nawiązujący do Śniadania u Tiffany'ego),znalazł się też turpistyczny Roland Topor. Nie mogło oczywiście zabraknąć przesławnych magdalenek Marcela Prousta, bo jakżeby tak, bez maczanych w herbacie najsłynniejszych literackich ciastek?
Bogusław Deptuła serwuje nam literackie smaczki, służy czytelnikowi swoim oglądem artystycznej rzeczywistości, poetyckich obrazów, rozważa opisywane dzieła w różnych (nie tylko kulinarnych) kontekstach. Jego interpretacje są trafne, wykwintne (jak niektóre potrawy, np. grasica cielęca, czy żabnica faszerowana tapendą),a nade wszystko interesujące.
Na uwagę zasługuje też piękne wydanie, wzbogacone o adekwatne ilustracje Macieja Jędrysika.
Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy. Mam nadzieję, że nastąpi.


buchbuchbicher.blogspot.com

Najbardziej w tej książce podoba mi się autor, a w zasadzie jego pewność siebie, erudycja i literacki gust. Jest i wysublimowany, i nieoczywisty, bywa też jednak przystępny i niewyniosły. Coś na kształt zadzierania nosa i następującego po nim spuszczania z tonu, urocza kombinacja. Szczypta protekcjonalności i nonszalancji nadaje temu zbiorowi wyjątkowego smaku, który tak mi...

Uwielbiam wszelakie książki o gotowaniu. Tu się niestety zawiodłam.
Autor operuje dosyć ciężkim, "uniwersyteckim" stylem pisania. Przez ten natłok tych informacji ciężko jest się przebić.
Zamieszcza fragmenty książek, których połowy nie znam. Nie jest to książka lekka i zabawna. Raczej bardzo przytłaczająca w swoim wyrazie.
Przepisy też nie porywają (pankejki, gazpacho każdy chyba zna...).

Uwielbiam wszelakie książki o gotowaniu. Tu się niestety zawiodłam.
Autor operuje dosyć ciężkim, "uniwersyteckim" stylem pisania. Przez ten natłok tych informacji ciężko jest się przebić.
Zamieszcza fragmenty książek, których połowy nie znam. Nie jest to książka lekka i zabawna. Raczej bardzo przytłaczająca w swoim wyrazie.
Przepisy też nie porywają (pankejki, gazpacho...

'Literatura od kuchni' to zbior felietonow o poszukiwaniu smakow kulinarnych w literaturze. Autor bedacy historykiem sztuki pisze o ksiazkach dla niego waznych. Spotykamy tu min. Moravie, Prousta, Huysmansa, Szymborska czy Brzechwe, czytamy o smakach znalezionych w ich dzielach. Dowiadujemy sie dlaczego de Custine wybral sie do Rosji w 1839 roku, czego poklosiem byla wspaniala ksiazka; o makaronie opisanym przez Bialoszewskiego w 'Pamietniku z Powstania Warszawskiego'; o tragicznym zyciu Trakla czy tez jak to powodem jednej z awantur wywolanych przez Caravaggia byly karczochy.
Kazda opowiesc wienczy krotki przepis, niekoniecznie bezposrednio z dana lektura zwiazany. Moje ulubione to ten na salatke ziemniaczana i na placek ze sliwkami.
Oczytanie w klasyce ulatwi odbior tej 'pysznej' ksiazki, mozna tez potraktowac ja jako zachete do poznawania wspanialej literatury.
Zdecydowanie polecam.

'Literatura od kuchni' to zbior felietonow o poszukiwaniu smakow kulinarnych w literaturze. Autor bedacy historykiem sztuki pisze o ksiazkach dla niego waznych. Spotykamy tu min. Moravie, Prousta, Huysmansa, Szymborska czy Brzechwe, czytamy o smakach znalezionych w ich dzielach. Dowiadujemy sie dlaczego de Custine wybral sie do Rosji w 1839 roku, czego poklosiem byla...

Bogusław Deptuła stworzył nietypową książkę kucharską - literacką, momentami przegadaną, nasyconą cytatami, ale zarazem smakami i zapachami. To świeża, ożywcza lektura, nawet gdy wspomina o śnie, nudzie czy katastrofach.

Przepisy są tylko dodatkiem, wisienką na torcie czy ziarnkiem kawioru na tartince: mniam!

Bogusław Deptuła stworzył nietypową książkę kucharską - literacką, momentami przegadaną, nasyconą cytatami, ale zarazem smakami i zapachami. To świeża, ożywcza lektura, nawet gdy wspomina o śnie, nudzie czy katastrofach.

Przepisy są tylko dodatkiem, wisienką na torcie czy ziarnkiem kawioru na tartince: mniam!

Bardzo sympatyczne teksty w których kuchnia, przepisy na konkretne potrawy są pretekstem do rozważań o książkach, literaturze w ogóle. Można to też ująć odwrotnie, że to literatura jest pretekstem do kuchni, jednak moim zdaniem i ilościowo i jeśli chodzi o wagę literatura, bardzo osobiste, autorskie do niej podejście tu przeważa.

Bardzo sympatyczne teksty w których kuchnia, przepisy na konkretne potrawy są pretekstem do rozważań o książkach, literaturze w ogóle. Można to też ująć odwrotnie, że to literatura jest pretekstem do kuchni, jednak moim zdaniem i ilościowo i jeśli chodzi o wagę literatura, bardzo osobiste, autorskie do niej podejście tu przeważa.

bardzo interesująca, napisana ze swadą książka pasująca do nowej kategorii literatury o literaturze, ale z pozaliterackiej perspektywy. Przepisy proste, ale nietuzinkowe, starannie dobrane; literatura głównie francuska,ale też nieoczywista- o czym sam autor uprzedza we wstępie, do tego ilustracje, anegdoty, ciekawe dygresje. Godna polecenia na wolny weekend, lub, niezobowiązująco do walizki na wakacje w leśniczówce;)

bardzo interesująca, napisana ze swadą książka pasująca do nowej kategorii literatury o literaturze, ale z pozaliterackiej perspektywy. Przepisy proste, ale nietuzinkowe, starannie dobrane; literatura głównie francuska,ale też nieoczywista- o czym sam autor uprzedza we wstępie, do tego ilustracje, anegdoty, ciekawe dygresje. Godna polecenia na wolny weekend, lub,...

Ksiązka niestety mnie nie zachwyciła. Lekko nudna. Kilka przepisów jednak wykorzystam. Ale tylko kilka.

Ksiązka niestety mnie nie zachwyciła. Lekko nudna. Kilka przepisów jednak wykorzystam. Ale tylko kilka.

Kupiona z ciekawości, i z ciekawości pozostanie na mojej półce.

Kupiona z ciekawości, i z ciekawości pozostanie na mojej półce.

W sumie to przejrzałam i odłożyłam :)
Pomysł fajny, ale w tym wypadku ważniejsze jest to, żeby mieć czas i skłądniki do gotowania niż czas i chęć na czytanie. Chociaż przepis na magdalenki.....

W sumie to przejrzałam i odłożyłam :)
Pomysł fajny, ale w tym wypadku ważniejsze jest to, żeby mieć czas i skłądniki do gotowania niż czas i chęć na czytanie. Chociaż przepis na magdalenki.....

Erudycyjna książka do powolnego smakowania.

Erudycyjna książka do powolnego smakowania.