Żyjemy w cieniu szubienic, mój drogi Alvaro, i musimy zginać kark przechodząc pod nimi. Inaczej biada nam. Kto nie respektuje konwenansów i przesądów, ryzykuje, iż spotka się z nieufnością lub szyderstwem.

Czytelnik zapewne zdumiał się nie mniej niż Alvaro na widok Leoncia (...).

Niewolnictwo jako takie jest niegodziwością, odrażającym wrzodem na ciele narodu, który je toleruje i ochrania.

W progu leżał martwy Leoncio w kałuży krwi.