cytaty z książki "Czas śmierci"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Kilka kropli krwi padło na przód przejeżdżającego pod wiaduktem auta. Automatyczne wycieraczki rozmazały ją po całej szybie.
Sama poznała Manuela jako wyjątkowego portrecistę, który na podstawie opisów świadków potrafił stworzyć wizerunki
sprawców przestępstw. Wizerunki te wielokrotnie okazywały się niemal hiperrealistycznymi podobiznami.
– Ponoć zaczął widywać duchy ofiar? – Bering
parsknął. – Choć niektórzy mówią, że na dobre zwariował.
I nie, nie twierdzę, że dawni łowcy czy też myśliwi byli
kobietami. Kobiety są zbyt mądre, by chodzić z dzidą, w tym celu posyłają mężczyzn...
Z politykami można gadać tylko w sposób absurdalny. Ich mózgi pracują w trybie kosmicznego oderwania od rzeczywistości. Ale artyści są jeszcze gorsi.
– Tłok to miara sukcesu.
– Byłoby tak, gdyby trzy czwarte z tych osób nie życzyłoby mi jak najszybszej plajty albo wiecznych ogni piekielnych. A najlepiej jednego po drugim.
Szloch umierającej śmierci musiał wreszcie się urwać… Po nich nastaje cisza.
Każdy jest mordercą. Wszystko zależy jedynie od perspektywy i okoliczności.
Tak umierają światy, gwiazdy i galaktyki. Przez brak szczęścia... Przez pecha i nic więcej. Tak umiera sama śmierć.