Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki powinny trafiać tam, gdzie najbardziej je docenią, nie tkwić nieczytane, zakurzone na zapomnianych półkach.

Potwory umysłu są znacznie gorsze niż te istniejące naprawdę. Strach, zwątpienie i nienawiść okaleczyły więcej osób niż jakiekolwiek zwierzęta.

Osobno jesteśmy niepełni, lecz razem stanowimy całość.

Wiem, że postępujemy właściwie, ale właściwie nie oznacza łatwo.

Gniew to trucizna. Musisz oczyścić z niego swój umysł. W przeciwnym razie skazi to, co w tobie dobre.

- Zdecydowałem - rzekł. - Mieczu, nazywam cię Brisingr.
I z odgłosem przypominającym szum wiatru klinga stanęła w ogniu.

Broń to narzędzie i jeśli jest piękna, to tylko dzięki swej użyteczności. Miecz niewypełniający swego zadaniabyłby w mych oczach brzydki, nieważne jak piękny nadano by mu kształt; nawet gdyby jego twórca ozdobił go najwspanialszymi klejnotami i najmisterniejszymi grawerunkami na świecie.

Król nie pozostanie długo królem, jeśli nie pozna wartości milczenia.

Mistrz podstępów i zagadek, strażnik równowagi, ten o wielu twarzach, znajdujący życie w śmierci, nielękający się niczego; ten, który przechodzi przez drzwi.

Nie przywiązuj się do swoich przekonań tak, by nie móc dostrzec innych możliwości.

Cała sztuka w tym, by odnaleźć radość a krótkich chwilach pomiędzy klęskami.

Przejmuj się tym, co możesz zmienić, reszta sama się rozstrzygnie.

Jestem czerwony i niebieski, żółty i każdej innej barwy tęczy. Jestem długi i krótki, gruby i cienki, i często spoczywam zwinięty. Mogę wchłonąć sto owiec z rzędu i nadal być głodny. Czym jestem?
Smokiem, oczywiście - odparła bez wahania. Nie, wełnianym dywanem. Ha!

Unosząc się w morzu czasu, samotny bóg wędruje od brzegu do dalekiego brzegu, przestrzegając praw gwiazd ponad nim.

-Czy istnieje cokolwiek, co mógłbym zrobić, jakiś wasz zwyczaj, ceremonia, która ugłaskałaby Vermûnda i jego pobratymców? - Eragon wymienił z imienia obecnego grimstboritha Az Sweldn rak Anhûin. - Musi być jakiś sposób uspokojenia ich lęków i zakończenia sporu.
Orik zaśmiał się i wstał.
- Mógłbyś umrzeć.

Przyjaźń jest ulotna, lecz rodzina jest na zawsze.

Miłość bywa straszliwym przekleństwem (…). Może sprawić, że nie dostrzeżesz nawet największych wad ukochanej osoby.

Prawdziwy wojownik nie walczy dlatego, że chce,tylko dlatego, że musi. Człowiek, który łaknie wojny, który raduje się,zabijając, to brutal i potwór. Nieważne jak wielką sławę zyska sobie na polu bitwy, nie zmieni to faktu, że nie jest lepszy od wściekłego wilka, który równie dobrze jak na wrogów może rzucić się na swych przyjaciół i rodzinę.

Za każdym razem kiedy zabijasz, umiera część ciebie.

Jeśli chcesz być szczęśliwy(...), nie myśl o tym, co ma nadejść, ani o tym, nad czym nie masz kontroli, lecz jedynie o chwili obecnej i o tym, co sam umiesz zmienić.

(...) Prawdziwe cierpienie podczas wojny to nie odnoszone przez nas rany, lecz patrzenie jak cierpią nasi bliscy.

Śmierć to część tego, kim jesteśmy. Prowadzi nas. Kształtuje. Doprowadza do obłędu. Czy możesz pozostać człowiekiem, skoro cię nie czeka?

Cokolwiek zrobisz, chroń tych, na których ci zależy.

- Nigdy o tym nie mówisz. Chętnie wspominasz wydarzenia, które temu towarzyszyły, ale nie to, co czułaś i co czujesz teraz.
- Ból to ból - odparła. - Nie potrzebuje opisów.
- Istotnie. Lecz ignorowanie go może wyrządzić większe szkody niż pierwotne obrażenia... Nikt nie może żyć z czymś takim i pozostać niezmieniony. A przynajmniej nie wewnątrz.

Ciesz się tym, co masz, (…) i nie domagaj się więcej, niż ci się prawnie należy.

Tajemnica, którą się dzielimy, przestaje być tajemnicą.

Czyny dzieci stanowią hołd złożony ich wychowaniu przez rodziców.

Zabijam z miłości.[...] Z miłości będę brodzić w oceanie krwi, nawet jeśli mnie to zniszczy.

Narażenie się na ból dla dobra ludu i kraju, który kochasz, to najwspanialszy wyczyn, do jakiego jesteśmy zdolni.

W jej oczach rozbłysła iskra rozbawienia.
- Nie zrobię. To ty wykujesz swój miecz, Cieniobójco.