Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Weszła w taki okres życia, w którym w książkach upatruje się jedynej drogi wyjścia na
świat ze swej samotnej celi.

Szczęście ma to do siebie, że umyka.

Odpoczywać to znaczy przyjmować wszystkie elementy rzeczywistości bez ich osądzania.

Są ludzie, których krzywdy łamią i ludzie, którzy nie dają się złamać.

Słowa wzniecają emocje, tak jak patyk mąci wodę

Albowiem echo jest jak dusza głosu, co się rozbudza w miejscach opustoszałych.

Jak to się dzieje? Zakochać się i zostać rozbitym na kawałki?

Mądrość rodzi się z przetworzenia najlżejszego choćby odruchu emocji.

Ludzie na różne sposoby wyrównują sobie skrywane straty.

Umieramy wypełnieni bogactwem kochanków i plemion, smakami, których zakosztowaliśmy, ciałami, w któreśmy się worywali i z których wypływaliśmy jak rzeki mądrości, istotami, pomiędzy które wkraczaliśmy jak między drzewa, lękami, które skrywaliśmy w sobie jak w jaskini.

Jak zawsze książki wydają mu się jakimiś tajemniczymi istotami.

Nigdy już nie podda się żadnym nakazom ani nie podejmie żadnych obowiązków w imię wyższego dobra.

Powinnaś się wystrzegać smutku. Smutek graniczy z nienawiścią. Pozwól to sobie powiedzieć. Przekonałem się o tym. Jeśli przejmiesz się czyjąś rozpaczą - myśląc, że tego kogoś od niej uwolnisz, jeśli będziesz ją z nim dzieliła - wypełnisz się nią sama.

Kiedy jesteśmy młodzi, nie spoglądamy w lustro. Wpatrujemy się w nie, kiedy się już zestarzejemy, zatroskani o nasze imię, o naszą legendę, o to, co nasze życie będzie znaczyło dla przyszłości.

Namiętny poemat jest substytutem kobiety, którą kochasz lub powinieneś kochać, czyjaś namiętna rapsodia komuś innemu zabrzmi fałszywie.

Stanowimy pospólną historię, jesteśmy pospólnymi księgami. Nie jesteśmy zawłaszczani ani monogamiczni - na miarę naszych upodobań i doświadczeń.

Świątynia jest przystanią pośród nurtów życia, dostępną wszystkim. Jest statkiem żeglującym po morzu niewiedzy.

zdarzają się takie zdrady na wojnie, które w dziecinny sposób porównuje się ze zdradami dokonanymi w czasie pokoju.

Od tego momentu w życiu – wyszeptała mu kiedyś – albo zaczniemy odnajdywać duszę, albo ją zatracać...

- Madox, powiedz jak się nazuwa to zagłębienie u nasady kobiecej szyi? Z przodu. O, tutaj. Co to jest, czy ma jakąś anatomiczną nazwę? Zagłębienie wielkości odcisku twego kciuka?
Madox przygląda mi się przez chwilę w blasku księżyca.
- Weź się w garść - wymrukuje.

Jeśli przejmiesz się czyjąś rozpaczą - myśląc, że kogoś od niej uwolnisz, jak będziesz ją z nim dzieliła - wypełnisz się nią sama.

Wszystko, czego pragnąłem, to wędrować po ziemi nie wyrysowanej jeszcze na mapach.

Kiedy spotykamy tych, w których się zakochujemy, jakiś wymiar naszej duchowości ma charakter historyczny...

Myślę, że nie przejmujesz się tym, co się zdarzyło między nami. Prześlizgujesz się obok wszystkiego ze swym lękiem przed zawłaszczeniem i nienawiścią do zawłaszczania, do posiadania, do bycia posiadanym, do bycia nazwanym. Uważasz, że to cnota. Myślę, że jesteś nieludzki.

Z Herodota: „Wszak wiele z tych miast, co były w dawnych czasach wielkie, stało się małymi, a te, które w moich czasach są wielkie, były niegdyś małe. Wiedząc, że szczęście ludzkie nigdy nie jest trwałe, wspomnę na równi o jednych i drugich”.

Z Herodota: „Ja, Herodot z Halikarnasu, przedstawiam tu wyniki swych badań, żeby ani dzieje ludzkie z biegiem czasu nie zatarły się w pamięci, ani wielkie i podziwu godne dzieła, jakich bądź Hellenowie, bądź barbarzyńcy dokonali, nie przebrzmiały bez echa, między innymi szczególnie wyjaśniając, dlaczego oni nawzajem z sobą wojowali”.

To jakaś bolesna troska, pomyślał. Taka, przy której jedynym sposobem przetrwania jest wyrzucenie z siebie wszystkiego.

[...] są tacy ludzie, którym musisz aż wbić się pod skórę, jeśli chcesz w ten czy inny sposób przywiązać ich do siebie i pozostać przy nich zdrowa na umyśle.

nigdy nie myślałem, że słowa mają walor erotyczny. czasami naprawdę wolę rozmawiać niż pierdolić. zdania. bukiet tego, bukiet tamtego i znów bukiet tego. kłopot ze słowami leży w tym, że naprawdę możesz się nimi wgadać w ślepy zaułek. a nie możesz się w ślepy zaułek wpierdolić.