Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wierzę w to, że ludzie się zmieniają. Nie naprawdę. W głębi wciąż pozostajemy sobą, niezależnie od tego, co próbujemy pokazać światu.

To kłamstwa zostawiają największe blizny, wywołują nieufność.

Wszyscy nosimy blizny z przeszłości, kimkolwiek jesteśmy. Nieusuwalne tatuaże wryte w skórę.

Życie zadaje nam czasem potworne ciosy (...) ale nie pozwól, by to cię definiowało.

Nie narzucam się ludziom; jeśli nie chcą przebywać w moim towarzystwie, to ich sprawa, ale miło byłoby usłyszeć jakieś
słowa wyjaśnienia.

Patrzę jej prosto w oczy: to najlepszy sposób, żeby przekonać kogoś, że nie kłamiesz.

Weź się w garść, Josie, są ludzie, którzy mają znacznie gorzej niż ty. I jeszcze
nikt nie umarł z powodu samotności, prawda?

Nie reaguję dobrze na groźby. Jest we mnie za dużo woli walki, za dużo upartości, która może stanowić zaletę, ale często wpędza mnie w kłopoty.

Kiedy jesteś na dnie, odwracasz się i widzisz, że wszyscy zniknęli, że nie ma tam nikogo, kto wyciągnąłby do ciebie rękę i pomógł ci wstać.

Czy miewacie wrażenie, że gdzieś nie pasujecie? Jak element układanki, który ktoś próbuje wcisnąć w nieodpowiednie miejsce? Cóż, ja czuję się tak każdego dnia.

Czasami, gdy powie się pewne rzeczy na głos, to czyni je realnymi. Rzeczy, które wcześniej tkwiły tylko w twojej głowie. Tam były bezpieczne, nie mogły nikogo zranić, ale gdy już je wypowiesz, to koniec. Chaos. Destrukcja. Ludzie cierpią.