Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każde społeczeństwo potrzebuje bohaterów. Im są prawdziwsi, tym lepiej.

Faceci nie rozprawiają o miłości. Zwłaszcza gdy nie są pewni, że jest odwzajemniona.

Wiersze piszą ludzie samotni, nieszczęśliwi lub zakochani.

Ten człowiek nie potrafi kochać, chciałby, ale jest za słaby. Ciągle czegoś szuka i tak już zostanie. Nigdy nie będzie szczęśliwy.

Największą tragedią jest brak nadziei. Jeżeli masz nadzieję, to już wygrałaś. Nawet zwykły mały mlecz, który śmiał wyrosnąć na ścieżce, walczy o istnienie, jest sam, ale się nie poddaje. Szuka słońca, szuka ciepła, światła i liczy, że uda mu się przetrwać.

Tak już jest, że jak komuś źle w życiu, to humor sobie poprawia kosztem innych i błotem ich obrzuca. Ale to błoto koniec końców najbradziej się do rzucającego przyklei.