Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie musi być płynne! Wyzwalać umysły z hipnozy , zabezpieczonego życia i jakiegoś nigdzie nieistniejącego zagwarantowania.

Możesz się znużyć, możesz przestać zupełnie mnie mnie potrzebować, mogę ci się stać kimś obcym. Może być tak, że kiedy uśmiechnie się nam życie i pokażą się nowe możliwości, zabraknie ci chęci. Wszystko może być. Ale mnie obchodzi tylko to, co mimo wszystko może nie zostać zmarnowane, co możemy ocalić.

Pisz. Nie zapominaj. Nie odzwyczajaj się ode mnie.

Trzeba pisać książki prawdziwe, jakikolwiek miałby być ich los doraźny. Inaczej umrzemy ze wstydu i obrzydzenia do samych siebie.

Czas poczuć się wolnym i poważnie zająć się tym, co się myśli, czuje; dowiedzieć się tego od siebie.

Tęsknie - pisze do Anny - nie wiem już za czym. Za zgubionym rytmem samej siebie.

Muszę wydreptać moje ścieżki ku tobie przez tropy nieobecności.

Cały Wrocław jest utkany z tęsknoty. To nie jest żadne miasto, tylko miejsce, gdzie ciebie nie ma.

Ty jedna jesteś żywa. Ludzi żywych jest jeszcze mniej niż ludzi zdolnych”.

Nie wszystko da się w miłości nazwać, wytłumaczyć, zadeklarować”.

Nie skarż się na dwoistość uczuć. Najgorzej, gdy nie ma ich wcale”.

Wszystko nas dzieli, ale nic nie może rozdzielić”.