Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bo na tym świecie Śmierć wszystko zmiecie,
Robak się lęgnie i w bujnym kwiecie.

Cieszyć się twą radością - twój smutek łagodzić -
Nie myśleć, tylko o tym, w czym tobie dogodzić -
Być twoich chwil osłodą - czasem ich ozdobą -
Żyć dla ciebie i w tobie - umierać przed tobą -
I w tej ostatniej chwili, choć w cierpień natłoku,
Gasnącym wzrokiem szczęście składać w twoim oku.

Bo w życiu choć ta jedność - że rozkosz z cierpieniem,
Trud, nuda, wstyd i sława, kończą się - znużeniem.

...być Twoich chwil osłodą- czasem ich osłodą- czasem ich ozdobą- żyć dla Ciebie i w Tobie- umierać przed Tobą.

Ah! Czyjeż serce, czyje, w żalu się nie nuży?

[...] bez przytułku - bez celu - bez granic.

(...) w świecie i Przyjaźń złośliwa.

Bo ciekawa Złośliwość i w śmierci ogada.

W ustach mieszka wesołość - w oczach myśl zgadnienia -
W głębi to, w głębi serca, robak przewinienia;
A gdy jaka uciecha razem ludzi zbierze,
I Pycha, i Pochlebstwo śmieją się - nieszczerze.

Bo kto raz ludzi porzuci,
Nigdy już do nich nie wróci.