Przez Białoruś cały czas przechodzi fala aresztowań. Po zatrzymaniu 9 września rano Maksima Znaka, Aleksijewicz jest jedynym pozostającym na wolności przedstawicielem prezydium Rady Koordynacyjnej na Białorusi, powołanej przez opozycyjną działaczkę Swiatłanę Cichanouską. Aby okazać jej wsparcie oraz być świadkami ewentualnego aresztowania, w mieszkaniu noblistki oprócz dziennikarzy znajdują się również zachodni dyplomaci (w tym polscy).

Solidarni z noblistką Swietłaną Aleksijewicz, jedynym członkiem prezydium opozycyjnej Rady Koordynacyjnej, który pozostaje na BY i nie został zatrzymany. Мы салідарныя з Святланай Алексіевіч, адзіным членам прэзідыума апазіцыйнай Каардынацыйнай рады, які не быў затрыманы pic.twitter.com/YOQA8knHPU

— PLinBelarus (@PLinBelarus) September 9, 2020

Sytuacja za naszą wschodnią granicą jest dynamiczna. Codziennie na ulicach największych białoruskich miast zbierają się tysiące mieszkańców, aby zademonstrowac swój sprzeciw wobec polityki prowadzonej przez Aleksandra Łukaszenkę.

Oświadczenie Swietłany Aleksijewicz

9 września rano białoruski oddział PEN Clubu opublikował oświadczenie Swiatłany Aleksijewicz, w którym ona sama zapewnia, że „nie chcieli [wraz z członkami Rady Koordynacyjnej – przyp. red.] doprowadzić do przewrotu, a zapobiec rozłamowi kraju”. Noblistka swój artykuł zaczęła od słów:

Oceniając aktualną politykę prezydenta Białorusi, Swiatłana Aleksijewicz wypomina, że Łukaszenka powiedział, że nie będzie rozmawiał z ulicą. „Ta ulica [o której mówił Łukaszenka – przyp. red.], to setki tysięcy ludzi, którzy w każdą niedzielę i w każdy dzień powszedni zbierają się na ulicach. Oni nie są ulicą. To naród” zauważa noblistka. „Ludzie wychodzą ze swoimi małymi dziećmi, ponieważ wierzą w zwycięstwo”.

Swiatłana Aleksijewicz została w 2015 roku uhonorowana Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury. W uzasadnieniu napisano, że otrzymuje nagrodę za „swoją wielogłosową twórczość, będącą pomnikiem cierpienia i odwagi w naszych czasach”. Aleksijewicz jest pierwszą noblistką, która została odznaczona medalem za książki reporterskie. Białoruska dziennikarka i pisarka jest również laureatką Nagrody Literackiej Europy Środkowej „Angelus” (za książkę „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety”), a została także dwukrotnie uhonorowana Nagrodą im. Ryszarda Kapuścińskiego: w 2011 za „Wojnę...” i w 2015 za reportaż „Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka”. Jej książka „Krzyk Czarnobyla” byłą inspiracją do powstania serialu filmowego „Czarnobyl” z 2019 roku.

Fotografia otwierająca: Elke Wetzig / CC BY S.A 3.0

[aj]