Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wszystko mnie rozprasza i pociaga, rozmieniam sie na drobne. Moja ambicja jest przyszla chwala, brak mi natomiast ambicji na co dzien. Szybko mnie wszystko nuzy. W glebi duszy skrywam tesknote za dobrem, honorem i prawoscia, choc nigdy o te wartosci nie zabiegalem. Moja slabosc polega na tym, ze sie chelpie swoja zla reputacja. Gubi mnie wlasnie to, ze nie jestem zupelnym rozpustnikiem, za to ze jestem hojny az do przesady, najczesciej zreszta z tchorzostwa, Nigdy nie udawalem, ze jestem tylko polowicznnie cnotliwy, to znaczy tak jak w gruncie rzeczy wszyscy ludzie. Nie krylem, ze wole hulakow od hipokrytow, ktorzy utrzymuja, ze maja honor, chociaz maja go ledwie odrobine wiecej niz ja. Ni...e lubie siebie, ale zycze sobie jak najlepiej" Raphael Mahl

Wszystko mnie rozprasza i pociaga, rozmieniam sie na drobne. Moja ambicja jest przyszla chwala, brak mi natomiast ambicji na co dzien. Szybk...

...ten świat nie ma już żadnej przyszłości.. Zanim wymyślisz kim będziesz, jest już dostępna dla Ciebie cała gama produktów. Masz samobójcze tendencje? Wydaje Ci się, że wszyscy ludzie to puste manekiny, a ty jesteś sam ze swoim cierpieniem? Proszę, oto eyeliner dokładnie dla ciebie. Nie chcesz iść do pracy, wbić się w korporacyjny schemat, zgnić z żoną i dziećmi, wolisz wolność, jazdę na desce, zapach skuna na ubraniu, łupież we włosach? Proszę, oto twój napój energetyczny. Czasami wydaje ci się, że już nic się nie wydarzy, bo wszystko jest już przemielone i wykorzystane. Czasami wydaje mi się, że jeszcze nikt nigdy w historii świata nie był zniewolony jak my tutaj i teraz - bo jeszcze nikt nie miał przed sobą do wyboru tak szerokiego zestawu bezsensownych działań. Czasami wydaje mi się, że rozumiem tych kolesi, którzy wchodzą do szkół z bronią i strzelają do wszystkich dookoła, bo oni naprawdę nie widzą żadnej innej drogi. [...] Ten świat nie ma już żadnej przyszłości ani nic do zaoferowania. Zróbmy krwawą, dobrą imprezę.

...ten świat nie ma już żadnej przyszłości.. Zanim wymyślisz kim będziesz, jest już dostępna dla Ciebie cała gama produktów. Masz samobójcze...

Na każdym kroku staramy się jednać adeptów naszego postrzegania świata. Uważamy, że jeśli zwiększy się liczba ludzi wierzących w to co my wierzymy, ta wiara stanie się rzeczywistością".

Na każdym kroku staramy się jednać adeptów naszego postrzegania świata. Uważamy, że jeśli zwiększy się liczba ludzi wierzących w to co my wi...

- No- powiedział mężczyzn znad szachownicy - to na co pani zmarła? - Może pani mówić - odezwał sie ten w czerwonych chodakach - Tutaj sami swoi. - A tak sobie, po prostu - powiedziała Maria - Mogłam, to umarłam. - Tak sobie, po prostu - powtórzył tamten i zabębnił palcami w stół, rozglądając się dookoła. Wszyscy pospuszczali wzrok. - Osobiście jestem człowiekiem rozumu - powiedział - i nie przekonuje mnie śmierć tak po prostu. - Dlaczego? - spytała kobieta z aksamitką. - Ja też się kiedyś zabiłam. Nie ma się czego wstydzić. Każdy z nas ma inne potrzeby. Niektórzy odchodzą w samotności, tak lubią. Jeśliby oceniać... - Wcale nie oceniam - powiedział mężczyzna- Po prostu nie mieści mi się w głowie. Ja osobiście żyłbym, ile wlezie - umilkł, udał, że zbiera palcem okruchy ze stołu, - Ostatecznie jednak człowiek jest wolny niestety. - Jest przyjemnie żyć - odezwała się kobieta z rękawiczką - No - zwróciła się do mężczyzny z szachownicą - powiedz, kochany. Czy jest żyć przyjemnie? - Bo ja wiem? - odparł - Gdyby znów się dało ... - Ma pani rodzeństwo? - zapytał ślepiec, uśmiechając się do Marii. - Mam siostrę. - I co? - spytał - siostra żyje? - Żyje - No widzi pani: da się? - Jeśli tylko są chęci - powiedziała Maria. - A u mnie nie było. Może mi się znudziło to życie? Może raz w życiu chciałam zrobić coś tylko dla siebie? - Dla siebie - powtórzył tamten. - No już, już - powiedziała kobieta z aksamitką. - Bo spłoszycie panią - urwała, odwróciła się do Marii i uśmiechając szeroko, dodała: - Ja panią rozumiem. Chciała pani mieć coś własnego i ma: śmierć. To świetna sprawa. Gdybym mogła raz jeszcze zdecydować, postąpiłabym tak samo. Proszę się nie tłumaczyć. - To nie był mój pomysł - odpowiedziała Maria - Że śmierć jest możliwa, wyczytałam w książkach.

- No- powiedział mężczyzn znad szachownicy - to na co pani zmarła? - Może pani mówić - odezwał sie ten w czerwonych chodakach - Tutaj sami s...

- No- powiedział mężczyzn znad szachownicy - to na co pani zmarła? - Może pani mówić - odezwał sie ten w czerwonych chodakach - Tutaj sami swoi. - A tak sobie, po prostu - powiedziała Maria - Mogłam, to umarłam. - Tak sobie, po prostu - powtórzył tamten i zabębnił palcami w stół, rozglądając się dookoła. Wszyscy pospuszczali wzrok. - Osobiście jestem człowiekiem rozumu - powiedział - i nie przekonuje mnie śmierć tak po prostu. - Dlaczego? - spytała kobieta z aksamitką. - Ja też się kiedyś zabiłam. Nie ma się czego wstydzić. Każdy z nas ma inne potrzeby. Niektórzy odchodzą w samotności, tak lubią. Jeśliby oceniać... - Wcale nie oceniam - powiedział mężczyzna- Po prostu nie mieści mi się w głowie. Ja osobiście żyłbym, ile wlezie - umilkł, udał, że zbiera palcem okruchy ze stołu, - Ostatecznie jednak człowiek jest wolny niestety. - Jest przyjemnie żyć - odezwała się kobieta z rękawiczką - No - zwróciła się do mężczyzny z szachownicą - powiedz, kochany. Czy jest żyć przyjemnie? - Bo ja wiem? - odparł - Gdyby znów się dało ... - Ma pani rodzeństwo? - zapytał ślepiec, uśmiechając się do Marii. - Mam siostrę. - I co? - spytał - siostra żyje? - Żyje - No widzi pani: da się? - Jeśli tylko są chęci - powiedziała Maria. - A u mnie nie było. Może mi się znudziło to życie? Może raz w życiu chciałam zrobić coś tylko dla siebie? - Dla siebie - powtórzył tamten. - No już, już - powiedziała kobieta z aksamitką. - Bo spłoszycie panią - urwała, odwróciła się do Marii i uśmiechając szeroko, dodała: - Ja panią rozumiem. Chciała pani mieć coś własnego i ma: śmierć. To świetna sprawa. Gdybym mogła raz jeszcze zdecydować, postąpiłabym tak samo. Proszę się nie tłumaczyć. - To nie był mój pomysł - odpowiedziała Maria - Że śmierć jest możliwa, wyczytałam w książkach.

- No- powiedział mężczyzn znad szachownicy - to na co pani zmarła? - Może pani mówić - odezwał sie ten w czerwonych chodakach - Tutaj sami s...

Nowoczesne państwo stało się molochem zżerającym ludzi milionami, tworem żądającym bezustannych ofiar i niewolnictwa, w którym człowiek jako jednostka reprezentująca pewną myśl i ducha jest przekreślona, zdeptana, zniweczona. To, co uważamy dziś za prawo, za ustawy i kodeksy, co już - co gorsze - przyzwyczailiśmy się uważać za czynnik rządzący stosunkami międzyludzkimi, jest przecież zwyczajnym bezprawiem. Dzisiejszy człowiek uważa za rzecz normalną, że list jego jest otworzony i przeczytany, doręczony lub niedoręczony, że mogą wejść do jego mieszkania bez nakazu sądowego, że wpakują do obozu lub uśmiercają bez sądu. Ustawy i kodeksy nowego świata, to bezprawie ujęte w paragrafy, wtłaczanie w otępiałe umysły stada dwunogów, które już przyzwyczaiły się do tego i reagują jedynie wtedy, gdy dotyczy to kogoś bezpośrednio. Chciałoby się krzyczeć, wypluć płuca, wyć, że przyjęta i uważana za normalną zasada "cel uświęca środki" jest ZAWSZE ZBRODNIĄ - zbrodnią, która nas kiedyś pogrzebie. Bebronnego obywatelowi wtłacza się kodeksy bezprawia do głowy przy pomocy rewolweru, karabinu maszynowego, samochodu pancernego i kontroli życia prywatnego. A nad tym rozpościera się propaganda, wyzyskująca wszystkich i wszystko, by kłamstwu, coraz to brudniejszemu i grubszemu, nadać pozosry prawdy. Na polach walk giną ludzie, na całym świecie ginie Człowiek, zamieniając się w bydle, wyprane ze wszystkiego i myślące coraz bardziej o tym, czym zapchać żołądek i co zrobić, aby przeżyć o dzień dłużej niż inny okaz z tego stada, pędzonego batem i szturchanego w plecy lufą nabitego pistoletu. To pozostawi ślad, spodli na lata. Bo na to, by z bydlęcia, jakim jest człowiek, zrobić człowieka - trzeba lat. BY zrobić z niego jeszcze większe bydle, wystarczy chwila.

Nowoczesne państwo stało się molochem zżerającym ludzi milionami, tworem żądającym bezustannych ofiar i niewolnictwa, w którym człowiek jako...