Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma sensu grzebać się w przeszłości, kiedy teraźniejszość wymaga całej mojej uwagi.

Nic nigdy nie jest łatwe.

Pamiętała siłę jego ramion, ciepło jego ciała i poczucie bezpieczeństwa, którego jej dostarczał i które chłonęła jak sucha gąbka wodę. Jej błąd polegał na tym, że go kiedyś potrzebowała. Teraz było inaczej.

Nigdy nie przestała go kochać. Po prostu odłożyła to uczucie do zamykanej na klucz szkatułki w głębi serca, żeby go już nigdy stamtąd nie wydobyć. Może miała nadzieję, że ono osłabnie i umrze, ale było tylko uśpione.

Każdego dnia musiała zrzucać z siebie całe brzemię żalu po to, by jakoś funkcjonować w życiu. Nigdy jednak nie potrafiła obrócić tego żalu przeciwko niemu. Żałowała, że pragnęła tak wiele. Żałowała, że on nie miał jej więcej do ofiarowania. Ale nie potrafiła, wspominając dotknięcia, pocałunki czy noce w jego ramionach, żałować choćby przez sekundę, że ich zaznała.

Nie mieli czasu na myślenie. Zanadto pochłaniało ich przeżywanie chwili obecnej, by mogli dojrzeć jakąkolwiek perspektywę. Zbyt mocno przyciągały ich do siebie pragnienie i namiętność, silniejsze od nich samych.