Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nic nie mów..., słowa to słowa. Nie chciałabym, żeby porwał je wiatr - powiedziała szeptem i przyciągnęła delikatnie jego głowę. Na ustach złożyła nieśmiały pocałunek. - To przypieczętuje tą chwilę.
Pokiwał głową /.../ Objął ją ponownie ramieniem i wolno ruszyli w kierunku domu, w stronę szumiącego morza i piaszczystej złotej plaży. To był wyjątkowy spacer, nawet drzewa i ptaki na moment wstrzymały oddech, żeby nie przerywać im tej chwili.

Kiedy był z nią, jego życie było doskonałe, niczego mu nie brakowało. Wystarczyło, że musiał się z nią pożegnać i jechać do domu, wszystko traciło kolory i sens. Kiedy był daleko tęsknił. Kiedy był blisko nie mógł się nią nacieszyć. To było jakieś szaleństwo”**

Tak dużo przecieka nam przez palce, nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy.

Michał, daję ci w darze siebie, ukochany, moją miłość i życie
przez Boga dane, właśnie ty jesteś moim wielkim szczęściem,
i uczynisz życie dobrem usłane. Żyć bez ciebie, to jak nie istnieć
wcale, pustka, szarość i ból, tak to czuję, i póki serce moje bić
będzie, będzie twoje, tobie je daruję! Kochać cię będę z całej mocy,
czy dobre dni czy złe to nie ma znaczenia, bo tylko z tobą
świat jest taki piękny, tylko przy tobie zło w dobro się zmienia. I tej przysięgi i mojej głębokiej miłości, która rozkwitła, gdy
anioły nas strzegły i wszystkich cudownych chwil z tobą spędzonych,
nie zapomnę nigdy.

(...) przeznaczenia nie da się oszukać, odnajdzie nas zawsze i wszędzie, nieważne jak bardzo staramy się przed nim skryć, ono odnajdzie swoją drogę.

[…] każdy człowiek ma jakąś barierę wytrzymałości, po przejściu której nie jest w stanie powiedzieć stop.

[…] im więcej dajemy tym więcej dostajemy.

[…] im więcej dajemy tym więcej dostajemy.

To były drobiazgi, ale właśnie one były najcenniejsze, to z nich składało się życie.

Podobno człowiek, który staje oko w oko z przeznaczeniem jest trzy razy silniejszy od tego, który przed nim ucieka.

Często jest tak, że ludzie, których kochamy, najmocniej nas ranią, a jednak wciąż ich kochamy.

Bolesne wspomnienia były jak ciężka praca, potrafiły wykończyć człowieka tak samo.

[…] strach to grzech i niemal całe zło na świecie bierze się stąd, że ktoś się czegoś boi.

[…] ludzie, którzy są sobie przeznaczeni, zawsze odnajdą wspólną drogę.

[…] trzeba ze sobą rozmawiać, wtedy można wyjaśnić wszystko […] nie ma spraw nie do załatwienia. Trzeba tylko pomyśleć spokojnie, bez emocji. One często są złym doradcą.

[…] strach jest czymś normalnym, ale nie pozwól mu rządzić swoim życiem... przez niego można wiele stracić.

Tak to już jest, dzieci dla rodziców bez względu na wiek, zawsze są dziećmi i zawsze się o nie martwimy.

[…] przebaczenie jest najtrudniejszą miłością.

Wolno nam wszystko, nie wolno tylko stawać na drodze miłości.

[…] nie zawsze przyjaciel jest przyjacielem i nie zawsze prawda , jaką słyszymy jest prawdą.

Aniu, jesteś cudowna jak anioł,
życie me na lepsze zmieniłaś.
Pokazałaś, co to dobro, prawda
i szczęśliwym uczyniłaś,
za to wszystko składam u twych stóp, moje serce,
życie i siebie całego,
nie potrafię już bez ciebie istnieć,
ani chwili, ani dnia jednego.
...
I jeśli zasłużę na twą miłość, to składam ci szczerą przysięgę,
że póki żyć mi będzie dane na tym świecie kochałem, kocham i na wieki kochał cię będę.
I żadne złe słowa nas nie poróżnią,
i podli ludzie nie rozdzielą nas nigdy,
bólu rozłąki z tobą aniele,
nie zapomnę nigdy.

Życie ma różne barwy. Trzeba tylko chcieć je dostrzec.

[...] nie ma gorszego zła od pięknych słów, które kłamią.

[…] każdy człowiek ma jakąś barierę wytrzymałości, po przejściu której nie jest w stanie powiedzieć stop.