Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lecz szczęściem nie można się świadomie delektować. Ze swoimi błahymi sprawami, przeszkodami, ułomnościami, pozbawiona upiększającego filtru wspomnienia rzeczywistość zawsze nas porywa pośpiesznie. A w tym momencie to matematyka, można tylko jak przez mgłę odczuwać, że dzieje się coś ładnego, ale jest się zbyt zajętym przeżywaniem w czasie zdarzenia, by naprawdę poznać jego smak. Bo, zauważyłeś, że szczęście to zawsze wspomnienie, nigdy trwająca chwila, czyż nie?

Brak niewinności uniemożliwia zrozumienie, co bardziej odczuwam, niepokój czy szczęście. Jeśli szczęście, to potajemne, obarczone winą, więc niekompletne. Jeśli niepokój, to brak mu wystarczającego wpływu na moje postanowienia, nie sprawia, że puszczam biodra Alice, że mówię jej: "Wybacz, właśnie robię jakieś głupstwo, dziękuję za wszystko i wszystkiego dobrego, spadam".

Czas i życie doskonale zajmują się przestawianiem zwrotnicy nieuniknionych schematów, nie należy marzyć.