Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) los lubi doświadczać ludzi wtedy, gdy najmniej się tego spodziewają.

(...) byli jak te przysłowiowe dinozaury, które już nie żyły, tylko jeszcze o tym nie wiedziały.

Kilkaset lat używania broni palnej i niezliczone ofiary nie nauczyły producentów niczego. Wciąż popełniali szkolny błąd, pozostawiając pod kabłąkiem wystarczająco dużo przestrzeni, by zmieściły się tam dwa palce.

Samotność, w której się zasklepiał, była bardzo destrukcyjna. Miał za dużo czasu na myślenie - nie tylko o tym, co powinien i musi zrobić, ale też o alternatywnych sposobach rozwiązania problemu. W grę wchodziło osiągnięcie celu małymi kroczkami.

Prawdziwy pojedynek to przecież minimum ruchu. Szybkość, nie choreografia. Efektywność, nie efektowność. A nade wszystko przechytrzenie przeciwnika...

Krąg życia i śmierci nigdy się nie zatrzyma, prędzej wyginiemy, niż przestaniemy się wzajemnie zabijać.