Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,Wzrusza mnie widok siedzącej przy łóżku żony, która codziennie żegna się ostatni raz i opowiada mi o wspaniałych sześćdziesięciu latach małżeństwa".

Na każdych praktykach znalazła się osoba, która mówiła nam: "Dziewczyny, uciekajcie z tego zawodu. Tutaj niczego nie osiągniecie". Ciężko jest patrzeć optymistycznie w zawodową przyszłość, kiedy już na początku ktoś podcina ci skrzydła i wylewa na ciebie kubeł zimnej wody.

Czy da się wyjść ze szpitala, zatrzasnąć drzwi i nie myśleć o swoich pacjentach?
NIE.
Trzeba być albo wielkim profesjonalistą, albo człowiekiem bez uczuć.

Być może podchodzę do tego zbyt idealistycznie, jednak według mnie pielęgniarstwo to nie tylko praca. To określony styl życia, na który się godzimy.

Ta praca ma więcej ciemnych niż jasnych stron, ale to od nas zależy, czy potrafimy to zaakceptować i czy mamy w sobie tyle pozytywnego podejścia, żeby rozjaśnić wszystkie ciemności.

Brak stawek dołączonych do ofert pracy to w pielęgniarstwie standard. Wchodzę na jedną ze stron internetowych, widzę ogłoszenie, w którym lista wymaganych kursów jest dłuższa niż wstęp tej książki.

,,Mija ileś tam lat, a to cały czas w pamięci zostaje".

,,Choroba nie zwalnia z życia".

Nagie ludzkie ciało to dla mnie tylko nagie ludzkie ciało. Nic więcej.