cytaty z książek autora "J. Paul Henderson"
- Jack zbyt daleko mieszka, a Sydney ostatnio nie może ruszyć się z cmentarza.
- Jest tam dozorcą?
- Nie, mieszkańcem - wyjaśnił Doktorek.
Jak większość par zakochali się w sobie, słuchając tylko najlepszych utworów na metaforycznym albumie życia tego drugiego, ale mieszkając ze sobą, musieli słuchać też pozostałych, a większość z nich im się nie podobała.
Zmieniły się też prowadzone przez nich rozmowy. Kiedyś beztroskie i spontaniczne, teraz przekształciły się w uprzednio zaprogramowane fragmenty dialogów, łatwe do znalezienia na półkach każdego sklepu wielobranżowego i do użycia wobec kogokolwiek.
Chociaż Jack i Laura mieszkali w tym samym domu, zaczęli prowadzić rozmowy zamiejscowe, a na linii rozlegały się trzaski. Czasem nie słyszeli jakiegoś wyrazu, czasem umykało im całe zdanie i rzadko rozumieli to, co drugie chciało przekazać.
Wiek nie oszczędza nikogo ani też nie ma swoich faworytów. Narzuca swoje żałosne towarzystwo każdemu. Kiedy skończysz sześćdziesiąt lat, twój rytmiczny krok zacz się łamać, po siedemdziesiątce będziesz miał dwadzieścia pięć procent mniej kości, a pięć lat później będziesz niższy o ponad sześć centymetrów.
Jeśli odstrzelą ci ucho i przeniesiesz się do Teksasu, to prawdopodobnie poznasz tylko Teksańczyków i specjalistów od uszu.
I tak oto zostały zasiane nasiona niezapomnianego fiaska.
To piękny hotel, ale bądźcie nieufni wobec kostek lodu!
Adonisa od lalusia dzieli cieniutka granica.
(...) zachowywał się jak człowiek, któremu wiara w siebie pozwala pisać jedynie ołówkiem (...).
Może zostali porwani przez analfabetów, którzy nie potrafią wysłać listu z żądaniem okupu.