Ona ma na imię Rosie. Jest Angielką, której rodzice zginęli w wypadku samochodowym. Poznajemy ją w ostatniej klasie szkoły średniej. Rosie jest samotna i zamknięta w sobie. Jeszcze nie otrząsnęła się z rodzinnej tragedii. Mieszka u wuja, ale nie czuje się tam swobodnie. Jej przyjaciółka z klasy zaprasza ją na wakacyjny wyjazd do willi ciotki jednej ze szkolnych koleżanek. Ta eskapada bardzo zbliża dziewczyny. Nawiązują się między nimi długotrwałe przyjaźnie i pewna tradycja. Obiecują sobie, iż w przyszłości wybierać się będą na wspólne wakacje i spędzać beztrosko czas na plaży oraz smakować specjały regionalnej kuchni. Kolejna podróż wiedzie do Włoch ...

On ma na imię Ezno i jest dziedzicem plantacji oliwek. Jego rodzina zajmuje się ich uprawą od pokoleń i słynie z produkcji doskonałej jakości oliwy. Ale życie czasem sprawia niemiłe niespodzianki, a rodzina Santich ma mroczne tajemnice...

„Wakacji w Italii“ to lektura lekka i przyjemna. Jej akcja rozgrywa się dwutorowo, by los wreszcie pozwolił się spotkać parze głównych bohaterów. Książka napisana jest bardzo ciekawie, fabuła zaskakuje nieoczekiwanym zwrotem akcji, jest pełna tajemnic i sekretów. Oprócz perypetii dwojga młodych ludzi pokazuje odmienność stylu życia rodziny w Anglii i we Włoszech. Tradycje włoskie są bardzo oryginalne. W jednym domu żyją ze sobą w zgodzie i kłótni wielopokoleniowe rodziny, takie jak klan Santich, rodzinne farmy są przekazywane z pokolenia na pokolenie, familia często i chętnie gromadzi się przy stole na wielogodzinne biesiady, w czasie których stół ugina się pod masą przepysznych dań i obficie leją się wyborne wina. W Triento, niewielkim włoskim miasteczku wciąż żywa jest tradycja dotycząca stylu życia i pieczołowicie przekazuje się ją z pokolenia na pokolenie.

Bardzo wciągnęła mnie ta lekka, wprost wakacyjna historia. Spodobała mi się powieść pachnąca morską plażą, oliwkami i aromatem włoskiej kuchni. To historia o bohaterach, takich jak choćby Beppi, dla których przygotowanie wspaniałego dania to prawdziwa sztuka, w którą wkłada się nie tylko spore umiejętności, ale i serce.

Powieść Pellegrino to książka o przyjaźni, miłości, rodzinnych sekretach, które przynoszą przykre konsekwencje. Nie jest to nudne romansidło, nie ma tu przesłodzonego wakacyjnego zauroczenia. Główni bohaterowie opisani na przestrzeni kilku lat przechodzą przemianę z beztroskich młodych ludzi w dojrzałych profesjonalistów, którzy traktują swoją pracę z pasją i oddaniem. To powieść pachnąca tak mocno włoskimi przysmakami, że w trakcie lektury ma się olbrzymią ochotę skosztować opisane w niej danie lub choćby nalać sobie lampkę wina. Zdecydowanie nie polecam jej osobom na diecie.

Piękne opisy plaż, urok niewielkiego włoskiego miasteczka Triento, zwyczaje jego mieszkańców dodają lekturze uroku, u mnie zaś wzmogły ochotę zobaczenia i poznania ich w czasie wakacyjnego odpoczynku na własne oczy. Zaciekawiły mnie także informacje dotyczące produkcji oliwy oraz uprawy drzewek oliwnych. Zaimponował mi szacunek i powaga, z jaką podchodzi do rodzinnych receptur i tradycji związanych z farmą babcia Enza. Dla niej oliwa jest niczym złoto, a receptura produkcji, przekazywana z pokolenia na pokolenie to świętość.

„Wakacje w Italii“ to książka, którą szczególnie polecę miłośnikom Włoch, osobom lubiącym w lekturze wakacyjną atmosferę i fanom wspaniałej, tradycyjnej kuchni z ojczyzny Pavarottiego.

Bernardeta Łagodzic-Mielnik