Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękno jest jedyną pociechą na tym świecie.

Tym co rozdziela normalność i szaleństwo, jest strach - normalność boi się szaleństwa, a szaleństwo boi się normalności. Gdyby szaleństwo uznało realność normalności, zobaczyłoby nierealności, które stworzyło, wtedy one by zniknęły, a wraz z nimi zniknęłoby szaleństwo. Gdyby normalność uważnie przyjrzała się szaleństwu, dostrzegłaby nieznośne prawdy nie tylko o szaleństwie, ale i o sobie, więc jej fasada by pękła, zniknęłaby zbroja, wyszły na jaw wszystkie nienormalności, które nosi w sobie to, co się mieni normalnością, i w miejsce rozdartej normalności zapanowałoby szaleństwo. Spotkanie twarzą w twarz z tym drugim zarówno dla szaleństwa, jak i dla normalności oznacza śmierć i przemianę w swoje przeciwieństwo i negację.

Czego ludzie mogą się dowiedzieć o celu swojego życia na podstawie własnych zachowań, czego chcą od życia, co chcą osiągnąć... możliwa jest tylko jedna poprawna odpowiedź: dążą ku szczęściu, chcą być szczęśliwi na zawsze. A najbardziej zamęczają się swoimi pytaniami o sens życia ci, którym w tym dążeniu do szczęścia raczej nie udało się go osiągnąć.

Najinteligentniejsi spośród młodych mężczyzn dobrze wiedzą, co powinny mieć kobiety: słodycz, radość i zdolność do uczynienia ich życia piękniejszym i łatwiejszym.